موسسه پژوهشي ماد دانش پژوهان

معرفی سایت Tinywow

TinyWow یک وبسایت بر پایه هوش مصنوعی است که کاملاً رایگان است و نیازی به پرداخت هزینه ندارد. این وبسایت به شما کمک می‌کند تا کارهای مختلف و گاهاً دشوار را در زمانی کوتاه‌تر نسبت به قبل انجام دهید و بهره‌وری بیشتری داشته باشید. در ادامه به بررسی مزایا و ویژگی‌های TinyWow.com و نحوه استفاده از آن می‌پردازیم.

TinyWow یک ابزار آنلاین است که از طریق آدرس اینترنتی https://www.TinyWow.com قابل دسترسی است. با استفاده از این وبسایت، می‌توانید بدون نیاز به نرم‌افزارهای مختلف، مجموعه‌ای از وظایف را انجام دهید. به عنوان مثال، می‌توانید فایل‌های عکس را به صورت آنلاین و رایگان تبدیل به PDF کنید، متن‌های فارسی و انگلیسی را پارافرایز کنید، چندین پاراگراف بر اساس عنوان مورد نظر ایجاد کنید و حتی یک مقاله کامل بنویسید. همچنین، ابزارهای دیگری برای حل مشکلات مختلف شما در این وبسایت قرار دارد.

از طریق ابزار تصاویر این وبسایت، می‌توانید روی تصاویر بنویسید، حتی اگر تصاویر به صورت PDF باشند. همچنین، می‌توانید تبدیل‌های مختلفی را بر روی فایل‌های PDF انجام دهید، مانند تقسیم کردن PDF، فشرده‌سازی PDF و حفاظت از PDF با رمز عبور. همچنین، با استفاده از ابزار تصاویر، می‌توانید تصاویر را به همراه ویدیوها ترکیب کنید و همچنین QR کد و الگوهای رفتاری دیگر را ایجاد کنید.

استفاده از این وبسایت بسیار آسان است. فقط کافی است ابتدا بخش موردنظر را انتخاب کنید، سپس فایل خود را آپلود کنید، بقیه کارها به عهده وبسایت خواهد بود. این وبسایت بسیار مفید است و به شما امکان می‌دهد بدون هیچ محدودیتی از آن استفاده کنید؛ بنابراین، با خیال راحت آن را بررسی و از امکانات آن استفاده کنید.

برخی از امکانات این وبسایت شامل موارد زیر است:

1. تبدیل فایل PDF به Word
2. ویرایش فایل‌های PDF و حتی ادغام چند فایل
3. ایجاد فیلتر روی تصویر، مانند سیاه و سفید کردن عکس
4. حذف پس‌زمینه تصاویر
5. برش تصاویر یا نوشتن متن روی عکس
6. پارافرایز متن فارسی و انگلیسی
7. ایجاد پاراگراف یا مقاله بر اساس عنوان مورد نظر
8. کاهش حجم ویدیو
9. تبدیل ویدیو به فایل GIF

و بسیاری موارد دیگر.

این نکته را در نظر داشته باشید که تمام فایل‌های پردازش شده پس از 15 دقیقه حذف می‌شوند. همچنین، در بخش‌هایی از وبسایت ممکن است محدودیتی برای تعداد کلمات وجود داشته باشد، مانند بخش پارافرایز که تا 300 کلمه محدودیت دارد.

 برخی از تفاوت‌های بین نوشتن آکادمیک و شخصی که به عنوان نوشتن رسمی یا غیررسمی نیز شناخته می‌شود، شامل قوانین متفاوت در مورد استفاده از قواعد نگارشی است.

نوشتار آکادمیک از جملات پیچیده استفاده می کند، در حالی که نوشتار شخصی این کار را نمی کند
در نوشتار دانشگاهی بیشتر بر انتخاب کلمه تمرکز دارد.

نوشتار آکادمیک شامل عبارات عامیانه یا عبارات محاوره ای نیست،
اما نوشتار شخصی میتواند عامیانه هم باشد.

در نگارش آکادمیک استفاده از انقباضات ممنوع است. با این حال، در نوشتن شخصی، انقباضات قابل قبول است و اغلب استفاده می شود.
یافتن جملات کوتاه و مستقیم هنگام خواندن نوشته های شخصی غیر معمول نیست.
در نوشته های آکادمیک استفاده از جملات کوتاه به حداقل می رسد و استفاده از جملات پیچیده معمولا مرسوم و متعارف است.

زبان عامیانه یا محاوره‌ای هرگز در نوشتار آکادمیک استفاده نمی‌شود، در حالی که دیدن آن در نوشتار شخصی بسیار رایج است.

نگارش رسمی شامل اسنادی مانند مقالات، پایان‌نامه ها و رساله ها و مکاتبات تجاری است. نوشتن رسمی در روزنامه‌ها، مجلات و مجلات چاپ شده استفاده می‌شود. هر کتابخانه حاوی نوشته‌های آکادمیک یا رسمی است.

نوشتن آکادمیک اغلب برای مقاصد حرفه‌ای استفاده می‌شود و قوانین نگارشی باید به دقت رعایت شوند.
نوشتن شخصی یا غیر رسمی شامل ایمیل‌های شخصی، پیام‌های متنی و مجلات شخصی است.
نوشتن غیررسمی همچنین ممکن است شامل یک وبلاگ شخصی یا گفتگوی چت در رسانه‌های اجتماعی بین دوستان باشد.
رسانه‌های اجتماعی و پیام‌های متنی به محبوبیت فزاینده سبک‌های نوشتاری غیررسمی می‌افزایند.
در برخی موارد، قوانین بسیار کمی در ارتباط با نوشتن شخصی وجود دارد.

منظور از Corrigendum و Erratum چیست؟

همه مقالات منتشر شده مشمول فرآیند بررسی ویراستاری هستند که توسط ویراستار و تحت نظارت وی سازماندهی شده است. در صورتی که نویسندگان بخواهند پس از پذیرش، به مقاله خود مطلبی اضافه کنند، باید درخواست خود را به ویرایشگر ارسال کنند پس از آن محتوای جدید بررسی خواهد شد. اگر مطالب جدید اضافی به مقاله پذیرفته شده باشد، باید برای بررسی داوران به عنوان نسخه خطی جدید با ارجاع به نسخه اصلی ارسال شود. اگر مطالب جدید جایگزین محتوای اصلی مقاله پذیرفته شده باشد، سردبیر ممکن است انتشار یک erratum یا corrigendum را در نظر بگیرد. به عنوان یک قاعده کلی، ناشران برای خطای تولید (خطای معرفی شده در طول فرآیند انتشار) یک Erratum و برای خطای نویسنده یک Corrigendum صادر می‌کنند.

Corrigendum

Corrigendum، اسم، جمع: corrigenda به اصلاحات انجام شده در یک سند منتشر شده اشاره دارد. همچنین از لاتین مشتق شده است و یک فعل مرکب لاتین است که به معنای "درست کردن" است.

Corrigendum به تغییری در مقاله اشاره دارد که نویسنده بخواهد در هر زمانی پس از پذیرش آن را منتشر کند. نویسندگان باید با سردبیر ژورنال تماس بگیرند که تأثیر تغییر را مشخص می‌کند و در مورد اقدام مناسب تصمیم می‌گیرد. برای مثال الزویر تنها پس از دریافت تأییدیه و دستورالعمل‌های ویرایشگر، اصلاحیه‌ای را برای مقاله منتشر شده ایجاد می‌کند.

Corrigendum به متن یا مطالبی اطلاق می‌شود که قرار است از مطالب منتشر شده، یک سند قانونی یا یک برنامه رایانه ای کم شود. صورت جمع آن corrigenda است. Corrigenda معمولاً کلمات و عباراتی را که باید از متن حذف شوند فهرست می‌کند و کلمات و عبارات جایگزینی را که باید درج شود ارائه می‌دهد. کلمه corrigendum از کلمه لاتین corrigere به معنای تصحیح گرفته شده است

Erratum

Erratum، اسم، جمع: errata به عنوان خطا در یک اثر چاپ شده تعریف می‌شود. این کلمه مانند اکثر کلمات انگلیسی از لاتین مشتق شده است. تعریف دیگر این کلمه، تصحیح خطاهایی است که توسط ناشر به مقاله معرفی شده است.

erratum به تصحیح اشتباهات معرفی شده توسط ناشر به مقاله اشاره دارد. همه تغییرات ایجاد شده توسط ناشر در مرحله اثبات برای نویسنده برجسته می‌شود و هر گونه خطا به طور ایده آل توسط نویسنده شناسایی می‌شود و قبل از انتشار نهایی توسط ناشر تصحیح می‌شود.

Erratum به خطا در یک مطلب منتشر شده، یک سند قانونی یا یک برنامه رایانه ای اشاره دارد. صورت جمع آن errata است. معمولاً به کتابی که اخیراً منتشر شده است، اشتباهات به صورت صفحات درج شده یا در انتهای یک سند حقوقی حجیم اضافه می‌شود. این اصلاحات در چاپ بعدی اثر انجام خواهد شد. کلمه erratum از کلمه لاتین errare به معنی سرگردانی یا اشتباه گرفته شده است.[1, 2]

خلاصه

به طور خلاصه، erratum اشتباهی است در هر اثر چاپی قبل از انتشار که نیاز به تصحیح دارد، در حالی که corrigendum اصلاحی است که در اثر منتشر شده انجام شده است.

منابع

[1] M. Rezaeian, The Difference between Erratum and Corrigendum, Journal of Rafsanjan University of Medical Sciences 14(11) (2016) 911-912.

[2] M. Dougherty, M. Dougherty, Publishing Corrections of the Scholarly Record: Some Test Cases, Correcting the Scholarly Record for Research Integrity: In the Aftermath of Plagiarism  (2018) 153-195.

چگونه داور مقالات بشویم؟

می‌دانیم که افراد واجد شرایط، توانا و مشتاق زیادی وجود دارند که مایل به داوری مقالات هستند، اما «وارد شدن» به جامعه داوران و تبدیل شدن به یک داور فعال کمی دشوار است. دلیل اصلی این است که همیشه به عهده ویراستار است که داورانی را که مایل به بررسی و داوری مقاله هستند انتخاب کند. اگر به‌تازگی تصمیم گرفته‌اید که داور مقالات بشوید اصلاً نا امید نشوید. ویراستاران ژورنال‌ها اغلب به دنبال گسترش مجموعه داوران خود هستند که به این معنی است که تقاضا برای حوزه تخصصی خاص شما وجود خواهد داشت.

ویراستاران معمولاً بر اساس چند معیار داوری را انتخاب می‌کنند:

• مدارک تحصیلی (کارشناسی ارشد / دکترا - بسته به موضوع)
• اینکه قبلاً داوری کرده باشند
• تعداد مقالاتی که در حوزه تخصصی خود منتشر کرده‌اند
• چقدر به آن مقالات استناد شده است
• توصیه‌نامه‌هایی از سوی سایر پژوهشگران/داوران که می‌شناسند یا با آن‌ها کارکرده‌اند

ما چند پیشنهاد داریم که به شما در شروع کار کمک می‌کند. برخی از این پیشنهادها به‌قدری ساده هستند که می‌توانید در پنج دقیقه آینده آن‌ها را انجام دهید.

• ژورنال‌های مرتبط با حوزه تخصصی خود را پیدا کنید و مقالاتی را که مطمئن هستید واجد شرایط داوری آن‌ها هستید را شناسایی کنید. اکثر ژورنال‌ها یک نام و آدرس ایمیل تماس را برای ویرایشگر ارائه می‌دهند. می‌توانید مستقیماً به آن ویرایشگر ایمیل بزنید و دلایلی را که چرا شما یک داور خوب خواهید بود، بیان کنید. برای مثال (صلاحیت خود، تعداد مقالاتی که منتشر کرده‌اید و غیره)
• در کنفرانس‌ها شرکت کنید و اگر ویراستاری حضور دارد (دوباره در حوزه تحقیق خود) او را شناسایی کنید و مستقیماً به آن‌ها نزدیک شوید.
• با سرپرست/رئیس بخش خود صحبت کنید و به او اطلاع دهید که علاقه‌مند به داوری هستید. به احتمال زیاد آن‌ها خودشان مقالات را داوری می‌کنند و می‌توانند شما را در طول فرآیند راهنمایی کنند یا شما را در بخشی از روند داوری مشارکت دهند. همچنین آن‌ها می‌توانند شما را به ویراستاران توصیه کنند.
• پروفایل عمومی خود را به روز کنید. یا وب‌سایت شخصی خود را به روز نگه دارید و مطمئن شوید که شامل کلمات کلیدی مرتبط در مورد حوزه‌های تحقیقاتی شما می‌شود. ویرایشگر باید بداند که شما چه کسی هستید و در چه مواردی متخصص هستید.
• در دسترس و قابل یافتن باشد. مطمئن شوید که آدرس ایمیل شما به‌راحتی یافت می‌شود و به روز است. ایجاد نمایه Clarivate به عنوان فردی که علاقه‌مند به داوری است، می‌تواند بسیار مؤثر باشد.
• مقاله بخوانید و با تحقیقات منتشرشده در زمینه خود به روز باشید (از طریق هشدارهای eTOC ژورنال یا فیدهای RSS). وقتی مقاله‌ای را می‌خوانید، به این فکر کنید که اگر آن را برای یک ژورنال داوری می‌کنید، چگونه آن را ارزیابی می‌کنید. همچنین مقالاتی را که با نظرات داوران به‌صورت آنلاین منتشر می‌شوند، بخوانید.
• به کار خوب خود ادامه دهید. ویراستاران اغلب با مشاهده مراجع در مقالات منتشرشده، داوران را انتخاب می‌کنند. با ادامه تحقیقات خود و گزارش نتایج، به ویراستاران کمک می‌کنید شما را پیدا کنند و شما را با انواع مطالعاتی که می‌خواهید بخوانید مطابقت دهید.
• یک شناسه شخصی منحصر به فرد دریافت کنید. برای یک شناسه ORCID ثبت نام کنید و به ORCID اجازه دهید تا انتشارات شما را پیوند دهد.
• یک مربی پیدا کنید. به سرپرست خود بگویید که علاقه‌مند به انجام داوری هستید.
• از بخش نظرات محرمانه فرم داوری برای به اشتراک گذاشتن نام خود با ژورنال استفاده کنید. برخی از ژورنال‌ها همچنین ممکن است برنامه‌های راهنمایی برای داوران جوان داشته باشند.
• در شبکه‌های اجتماعی فعال شوید. از طریق توییتر، لینکدین یا سایر پلتفرم‌ها، کارشناسان حوزه خود را دنبال کرده و با آن‌ها ارتباط برقرار کنید.

خلاصه مراحل داوری مقالات:

• اول باید ژورنال‌های تخصصی مرتبط با رشته خود را برای داوری مقالات پیدا کنید.
• سپس در وب‌سایت معتبرcom رجیستر و sign in کنید. در قسمت Browse ژورنال‌ها را پیدا کنید. سپس حوزه‌های تخصصی که علاقه‌مند به داوری مقالات در آن هستید را انتخاب می‌کنید.
• قبل از انجام داوری، نکات زیر را چک کنید:
• با نویسنده‌های مقالات conflict of interest نداشته باشید.
• نیاز نیست به تمام مطالب مندرج در مقاله اشراف کامل داشته باشید اما موضوع مقاله باید در حوزه تخصصی شما باشد.
• اگر ژورنال علاوه بر مقاله، ارسال داده‌های مقاله را هم درخواست کرده است، چک نمایید ارسال شده است.
• منبع تأمین مالی مقاله را مشاهده کنید، چون ممکن است در نتایج مقاله تأثیر گذاشته باشد. به‌عنوان مثال اگر منبع تأمین مالی مقاله از یک شرکت واکسن‌سازی برای مطالعه اثر بخشی واکسن آن‌ها باشد، ممکن است نتایج مقاله در راستای علاقه‌مندی شرکت باشد.
• اگر احساس کردید که دزدی علمی (plagiarism) اتفاق افتاده، قبل از شروع داوری به editor اطلاع دهید.
• اگر موارد فوق را بررسی کردید و تائید بود به داوری مقاله بپردازید.
• ابتدا چک نمایید که ژورنال مجله برای داوری فرمت template مشخصی دارد؟ حتی اگر مجله فرمت مشخص دارد، این template برای داوری استاندارد و مفید است.
• بعد از اتمام داوری، داوری خود را در وب‌سایت PUBLONS ثبت نمایید.

ویژه‌نامه یا special issue

راهی آسان برای انتشار سریع مقالات در مجلات معتبر و پیدا کردن عناوین روز

ویژه‌نامه یا special issue به مجموعه‌ای از مقالات تحقیقاتی در یک حوزه خاص اختصاص داده شده است که به صورت همزمان در یک نشریه علمی منتشر می‌شود. این نوع از نشریات، معمولاً برای پوشش دادن به یک موضوع خاص و تحلیل عمیق‌تر آن، توسط نشریات علمی انتخاب می‌شود. ویژه‌نامه‌ها معمولاً شامل مقالات از محققین مختلف و از کشورهای مختلف هستند و معمولاً توسط یک یا چند نفر به عنوان مهمان ویراستار تدارک دیده می‌شود.

ویژه‌نامه یک شماره از مجله است که با تعدادی مشخص از مقالات به موضوعی مشخص می‌پردازد. ویژه‌نامه‌ها منبع منحصربه‌فرد و ارزشمندی برای محققان علاقه‌مند به یک موضوع خاص هستند. این نوع مقالات فرصتی مناسب برای بررسی مسائل سیاستی روز جامعه، انسجام تحقیقات پراکنده پیشین، ارائه رویکردهای جدید، ارائه آخرین تحقیقات و توسعه، یا تبادل دیدگاه‌ها فراهم می‌کنند. مجلات مختلف ممکن است تعاریف متفاوتی از "ویژه‌نامه" داشته باشند: بعضاً می‌تواند به این معنی باشد که مقالات برتر خروجی یک کارگاه یا کنفرانس علمی باشد یا اینکه مجله به دلایلی تصمیم گرفته باشد مقالات پیش‌تر منتشر شده‌ای را پیرامون موضوعی معین گردآوری، بازنویسی و تحت یک مجموعه منتشر کند. مقالات ویژه‌نامه ممکن است همگی در یک قالب مشخص (مثلاً پژوهشی اصیل) باشند یا اینکه مجموعه‌ای از قالب‌های مورد قبول مجله همانند مقالات پژوهشی، مصاحبه، مباحثه و نقادی، مطالعه موردی و ... را در بر گیرند. هر ویژه‌نامه حداقل یک سردبیر علمی (مجزای از سردبیر مجله Guest Editor) دارد و تمامی موارد فوق و در صورت نیاز سایر جزئیات همانند رویه داوری، ... در قالب پیشنهاده مکتوب دریافت و سپس تا پیش از اعلام فراخوان یا تا پیش از نهایی کردن اسامی نویسندگان مدعو در آن ویژه‌نامه، نهایی می‌شود.

بنابراین یکی از راه‌های خوب برای داوری و چاپ سریع‌تر مقاله، پیدا کردن ویژه‌نامه در آن حیطه کاری است. کافی است عبارت "special issue call for papers 2023" را جست و جو کنید تا لیست‌های ویژه‌نامه در سال 2023 نمایان گردد. سپس حیطه موضوعی مد نظر خود را انتخاب و پس از تنظیم مقاله، طبق چارچوب خواسته شده آن را به مجله مدنظر ارسال کنید. بهتر است قبل از شروع مقاله خود، یک سر به ویژه‌نامه ها بزنید مخصوصاً اگر ایده‌ای در ذهن ندارید چرا که این روش راه خوبی برای پیدا کردن عناوین بروز نیز هست.

علت های اصلی ریجکت مقالات چیست؟

دلایل عدم پذیرش مقاله:

         احتمال وجود سرقت علمی

         ناقص و ناکامل بودن محتوای مقاله

         وجود مشکلات فنی

         رعایت نکردن شیوه‌نامه‌های ژورنال

         وجود نقص و عدم هماهنگی میان بخش نتیجه و بخش‌های دیگر

         واضح نبودن جدول‌ها و شکل‌ها

         بسط‌دادن موضوعی تکراری که نمونه‌اش موجود است

         خسته‌کننده‌ بودن مقاله

         عدم هماهنگی در محتوا و سایر بخش‌ها

       دوربودن مقاله از اهداف ژورنال

       پرداختن به موضوع تکراری

       وجود نقص و مشکل در تحلیل داده‌ها

       غیر قابل‌درک ‌بودن مقاله

       بی‌کیفیت بودن زبان متن

       عدم اهمیت بین‌المللی

       ارسال همزمان مقاله به دیگر ژورنال‌ها

این ترتیب ممکن است با توجه به موضوع مقاله، ژورنال مورد نظر و سیاست‌های آن تغییر کند.

احتمال سرقت علمی: در صورتی که مقاله شما به نظر داوران بسیار شبیه به مقالات قبلی باشد و از جمله نتایج و مواردی که قبلاً منتشر شده‌اند استفاده کند، ممکن است به عنوان سرقت علمی در نظر گرفته شود و مقاله شما ریجکت شود.

ناقص و ناکامل بودن محتوای مقاله: اگر مقاله شما دارای محتوای ناقص یا ناکامل باشد و جزئیات مورد نیاز برای ارائه نتایج و تفسیرات کافی را ارایه ندهد، ممکن است ریجکت شود.

وجود مشکلات فنی: اگر مقاله مشکلات فنی مانند خطاها در تجهیزات آزمایشگاهی، روش‌های ناقص یا داده‌های ناهماهنگ داشته باشد، ممکن است مقاله ریجکت شود.

رعایت نکردن شیوه‌نامه‌های ژورنال: هر ژورنال شیوه‌نامه‌ای دارد که نحوه نگارش و ارسال مقالات را تعیین می‌کند. اگر مقاله با شیوه‌نامه ژورنال هماهنگی نداشته باشد، ممکن است ریجکت شود.

عدم همخوانی نتایج با بخش‌های دیگر: اگر نتایج و استنتاجات ارائه شده در مقاله با بخش‌های دیگر مانند مقدمه و روش‌ها همخوانی نداشته و هماهنگی وجود نداشته باشد، مقاله ممکن است ریجکت شود.

نقص و عدم وضوح جداول و شکل‌ها: اگر جداول و شکل‌های مرتبط با نتایج و داده‌های مقاله واضح و قابل فهم نباشند، ممکن است مقاله ریجکت شود. جداول و شکل‌ها باید به گونه‌ای طراحی شوند که اطلاعات را به خوبی نشان دهند.

تکراری بودن موضوع: اگر مقاله به موضوعی پرداخته که قبلاً به طور کامل تحقیق و ارائه شده است و بیشتر به توسعه پرداخته باشد، ممکن است ریجکت شود.

جذابیت کم مقاله: اگر مقاله بیش از حد پراکنده یا تکراری باشد و برای خواننده معمولی یا حرفه ای، جذابیت کافی نداشته باشد، داوران ممکن است آن را ریجکت کنند.

عدم تطابق با اهداف ژورنال: اگر مقاله تاکید خاصی بر روی چشم‌انداز و هدف ژورنال مورد نظر نداشته باشد، ممکن است ریجکت شود.

نقص و مشکل در تحلیل داده‌ها: اگر تحلیل داده‌ها در مقاله دقیق و معتبر نباشد و با مشکلاتی مانند ناهماهنگی‌ها و نقص‌های روش‌های آماری روبرو باشد، مقاله ممکن است ریجکت شود.

قابل فهم نبودن مقاله: اگر محتوای مقاله پیچیده و غیرقابل فهم باشد و از اصول کلی و روش‌های نگارشی استنتاجی استدلالی پیروی نکند، ممکن است ریجکت شود.

کیفیت پایین زبان متن: اگر مقاله دارای ایرادات نگارشی جدی باشد و کیفیت بدی داشته باشد، داوران ممکن است آن را ریجکت کنند. استفاده از زبان دقیق و قابل فهم در ارائه نتایج مورد نظر بسیار مهم است.

اهمیت بین‌المللی کم: اگر موضوع مقاله به اندازه کافی اهمیت بین‌المللی نداشته باشد و تأثیر محدودی داشته باشد، ممکن است ریجکت شود.

ارسال همزمان مقاله به ژورنال‌های دیگر: اگر این مقاله به طور همزمان به چند ژورنال دیگر ارسال شده باشد، می‌تواند باعث ریجکت شدن آن شود. ارسال همزمان مقاله به چند ژورنال معمولاً مرسوم و برازنده برای ژورنالها نیست.

عناصر کلیدی ناقص: اگر در مقاله، عناصر کلیدی مانند عنوان، فهرست نویسندگان، متن اصلی، ارجاعات، یا شکل و جدول‌ها درست و کامل نباشند، مقاله ممکن است ریجکت شود.

آزمون های زبان برای مقطع دکترا

آزمون‌های زبان برای مقطع دکترا به منظور ارزیابی مهارت‌های زبانی داوطلبان مورد استفاده قرارمی‌گیرند. در اینجا، برخی از این آزمون‌ها را معرفی و با یکدیگر مقایسه می‌کنیم.

TOLIMO

یکی از آزمون‌های معتبر و شناخته شده زبان،
 آزمون TOLIMO (The Test of Language by the Iranian Measurement Organization)  است که توسط سازمان سنجش آموزش کشور ایران برگزار می‌شود. این آزمون برای تعیین سطح زبان دانشجویان داخل ایران به کار می‌رود و فاقد اعتبار بین‌المللی است؛ اما ارائه مدرک زبان TOLIMO در مصاحبه دکتری می‌تواند امتیازی برای شما محسوب شود یا در صورتی که دانشجوی دکتری هستید، با ارائه نمره زبان TOLIMO می‌توانید مجوز شرکت در آزمون جامع را به دست آورید. این آزمون شامل ۱۰۵ سوال است که شامل ۳۵ سوال شنیداری، ۳۵ سوال گرامر و ۳۵ سوال درک مطلب است.
نمره بالاتر از ۶۰۰ عالی،
بین ۵۲۰ تا ۵۹۹ خوب،
بین ۴۸۰ تا ۵۱۹ متوسط و
کمتر از ۴۷۹ ضعیف
تلقی می‌شود. همچنین بخش نوشتاری آزمون جداگانه ارزیابی می‌شود و نمره آن بین ۱ تا ۶ است.

UTEPT

آزمون UTEPT نیز ویژه دانشجویان مقطع دکتری دانشگاه تهران و چند دانشگاه دیگر است. آزمون MHLE برای دانشجویان مقطع دکتری دانشگاه‌های پزشکی یا تحت نظارت وزارت بهداشت برگزار می‌شود.

MSRT

 آزمون MSRT (Ministry of Science, Research and Technology) یا MCHE ویژه دانشجویان مقطع دکتری دانشگاه‌های سراسری یا تحت نظارت وزارت علوم و تحقیقات و فناوری است و معادل تافل پیشرفته یا Advanced   Toffel است؛ اما باید توجه داشت که این آزمون اعتبار بین‌المللی ندارد و برای اپلای و پذیرش در دانشگاه‌های خارج از کشور قابل استفاده نیست.

EPT

آزمون EPT ویژه دانشجویان مقطع دکتری دانشگاه آزاد است. این آزمون شامل ۲۵ سوال واژگان، ۴۰ سوال ساختار و دستور (گرامر) و ۳۵ سوال درک مطلب است. برای کسب نمره مشروط (امتحان جامع) نیاز به کسب نمره ۴۰ و برای دفاع از پایان‌نامه نیاز به کسب نمره ۵۰ در این آزمون دارند.

با توجه به هدف خود، داوطلب باید نوع آزمون را انتخاب کند. برای مثال، آزمون MSRT ویژه دانشجویان مقطع دکتری دانشگاه‌های سراسری یا تحت نظارت وزارت علوم و تحقیقات است، در حالی که آزمون TOLIMO برای دانشجویان مقطع کارشناسی ارشد و دکترا که نیاز به مدرک زبان دارند، مناسب است. لازم به ذکر است که آزمون TOLIMO توسط سازمان سنجش و آزمون MSRT توسط وزارت علوم برگزار می‌شود.

آشنايي با القاب علمي دانشگاهي

آشنايي با القاب علمي دانشگاهي براي دانشجويان و دانش آموختگان علوم مختلف مهم است و در ادامه مهم‌ترين و پركاربردترين آن‌ها معرفي مي‌شوند.

• به دانش آموخته دوره هاي كارشناسي BA يا BS گفته مي‌شود كه مخفف Bachelor of Art و Bachelor of science است. معمولاً براي دانشجويان رشته‌هاي انساني از BA و براي دانشجويان رشته‌هاي مهندسي از BS استفاده مي‌شود.
• به دانش آموخته دوره‌هاي كارشناسي ارشد MA يا MS گفته مي‌شود كه مخفف Master of Art و Master of science است. معمولاً براي دانش آموخته رشته‌هاي انساني از MA و براي دانش آموخته رشته‌هاي مهندسي از MS استفاده مي‌شود. 
• دانشجوي دكتري (Phd student): به فاصله قبولي در مقطع دكتري تا امتحان جامع گفته مي‌شود.

• كانديداي دكتري (Phd candidate): به فاصله بين قبولي در امتحان جامع تا دفاع از پايان‌نامه دكتري گفته مي‌شود.
• از PhD براي كسي كه داراي مدرك دكتري است استفاده مي‌شود كه مخفف Doctor of Philosophy است.
• پسادكتري (Postdoctoral): به دوره كوتاه پس از دكتري گفته مي‌شود كه معمولاً جنبه پژوهشي دارد و به صورت مخفف پست داك (Postdoc) هم گفته مي‌شود. 
• انترن (Intern): به دانشجوي پزشكي عمومي كه دوره كارورزي را در بيمارستان مي‌گذراند، گفته مي‌شود.
• MD  كسي كه دكتري پزشكي (پزشكي عمومي) دارد و مخفف Doctor of Medicine است.
• رزيدنت: به پزشكي كه در دوره تخصص در حال گذراندن دوره دستياري (residency) است، رزيدنت گفته مي‌شود.
• عضو هيئت‌علمي: به عضو هيئت‌علمي faculty member يا academic staff گفته مي‌شود و درجه‌هاي عضو هيئت‌علمي از مربي (Instructor يا Lecturer) شروع مي‌شود و به ترتيب به استاديار (Assistant professor)، دانشيار (Associate professor)، استاد (Professor) و استاد ممتاز (Academic tenure) ارتقاء پيدا مي كند.
• افيليشن (Affiliation): به پيوند سازماني يا وابستگي سازماني گفته مي‌شود. به طور مثال پژوهشگر موقع ارسال مقاله بايد پيوند سازماني خود را نيز گزارش كند و در آن نام گروه، نام دانشكده، نام دانشگاه، شهر و كشور قيد شود (مثلاً گروه ادبيات، دانشكده علوم انساني، دانشگاه تهران، تهران، ايران).
• عنوان كساني كه مدرك ليسانس دارند و تدريس مي‌كنند: دستيار مربي(Assistant instructor)
• عنوان كساني كه مدرك كارشناسي ارشد دارند و تدريس مي‌كنند: مربي (Instructor ) مدرس (Lecturer )

• عنوان كساني كه مدرك Ph.D.  دارند و تدريس مي‌كنند:  استاديار(Assistant professor) دانشيار (Associate professor) استاد كامل((Full) Professor ) استاد ممتاز(Distinguished Professor)

طبقه‌بندي رتبه‌ها و عناوين

انتصابات هيئت‌علمي بر اساس عنوان به رتبه‌ها و گروه‌ها طبقه‌بندي مي‌شوند. اين طبقه‌بندي‌ها با توجه به مزايا و حقوقي هر دسته يا طبقه‌بندي اهميت دارند. همه افرادي كه انتصاب هيئت‌علمي دريافت مي‌كنند بايد در كار علمي مهمي شركت كرده باشند يا از تخصص و دستاوردهاي حرفه‌اي قابل‌توجهي برخوردار باشند. رتبه‌هاي علمي استاندارد شامل مربي، استاديار، دانشيار و استاد است. عناوين استاندارد استاد (و در صورت لزوم مدرس) با افزودن اصلاح‌كننده‌ها تغيير مي‌كنند. رتبه‌هاي استاندارد مدرس عبارت‌اند از: مدرس، مدرس ارشد و مدرس استاد

انتصاب‌هايي با عناوين استاندارد استاديار، دانشيار و استاد ممكن است غير رسمي-آزمايشي (Non-Tenure-Track) ، رسمي-آزمايشي (Tenure-Track) ، يا رسمي  (Tenured) باشد. تمام انتصابات ديگر اعضاي هيئت‌علمي طبق تعريف غيرمستقيم و بدون دوره هستند. همچنين بين قراردادهاي تمام‌وقت و پاره‌وقت تمايز قائل شده است. انتظار مي‌رود كه منصوبان تمام‌وقت به دانشگاه خدمات و وفاداري تمام‌وقت بدهند. وظايف و شرايط و ضوابط اعضاي هيئت‌علمي پاره‌وقت در هر نامه انتصاب مشخص مي‌شود.

الف. شرح رتبه‌هاي استاندارد دانشگاهي

صلاحيت‌ها و استانداردهاي اساسي براي شناسايي درجه و انواع دستاوردهاي مورد انتظار در هر رتبه در بين مدارس و كالج‌هاي دانشگاه و برنامه‌هاي مختلف در آن‌ها متفاوت است. توضيحات كلي به شرح زير است:

• مدرس (Instructor): يك Instructor معمولاً داراي حداقل مدرك كارشناسي ارشد يا معادل آن است، اكثر يا تمام شرايط لازم براي دكترا يا معادل آن را تكميل كرده است، و انتظار مي‌رود كه در درجه اول به‌عنوان معلم مؤثر باشد. در پرديس پزشكي، Instructor براي كساني كه به‌تازگي دوره پس از دكترا، دوره رزيدنتي يا فلوشيپ خود را گذرانده‌اند، رتبه سطح ورودي است. اين رتبه براي اعضاي هيئت‌علمي جديد، عموماً با M.D., Ph.D يا مدارك معادل مناسب است ، كه پتانسيل پيشرفت تحصيلي را دارند. افراد پرديس پزشكي در سطح مربي ممكن است در موقعيت‌هاي آموزش پيشرفته قبل از ترك موسسه يا ارتقاء به رتبه استاديار باشند. تمامي مدرسان تمام‌وقت طبق آيين‌نامه دانشگاه حق حضور و شركت در جلسات هيئت علمي مدرسه يا كالج مربوطه خود را دارند. اگر توسط دانشكده يا دانشكده مجاز باشد، ممكن است حق راي داشته باشند.
• استاديار(Assistant Professor): به طور كلي، يك استاديار مدرك دكترا يا حرفه‌اي يا معادل آن اعطا شده است، تعهد به تدريس و كار علمي يا حرفه اي با كيفيت بالا را نشان مي‌دهد و در امور دانشگاه حداقل در سطح گروه مشاركت مي‌كند.
• دانشيار(Associate Professor): به طور كلي، يك دانشيار شرايط لازم براي انتصاب به عنوان استاديار را دارد، از شهرت ملي به عنوان يك دانش پژوه يا حرفه‌اي برخوردار است، مهارت و تعهد تدريس بالايي را نشان مي‌دهد و خدمات عمومي، حرفه‌اي يا دانشگاهي را فراتر از گروه آموزشي نشان مي‌دهد.
• استاد(Professor): به طور كلي، يك استاد شرايط لازم براي انتصاب به عنوان دانشيار را دارد و علاوه بر اين، داراي سوابق برجسته‌اي از موفقيت است كه منجر به شهرت بين‌المللي يا در صورت اقتضا، شهرت ملي در رشته خود مي‌شود.

ب. تعريف پيشوندها و پسوندهاي مورداستفاده در عناوين استاندارد دانشگاهي

عناوين استاندارد استاد و مربي با استفاده از پيشوندها به شرح زير تغيير مي‌يابد:

• عنوان استاد دانشگاه( University Professor) به افراد ممتاز و استثنايي اعطا مي‌شود كه متخصصان بين‌المللي شناخته شده در رشته خود هستند، در بيش از يك تخصص دانشگاهي برتري نشان داده‌اند، واجد شرايط سخنراني و/يا انجام تحقيق در يك موضوع خاص هستند و به طور خاص براي تدريس در برنامه اساتيد دانشگاه منصوب مي‌شوند.
• پيشوند باليني (Clinical )، قراردادهايي هستند كه در درجه اول آموزش‌هاي عملي و كاربرد دانش عملي را ارائه مي‌دهند. در پرديس پزشكي، عنوان هيئت‌علمي را توصيف مي‌كند كه فعاليت اوليه آن‌ها محدود به فعاليت‌هاي باليني يا بهداشت عمومي و تدريس مرتبط است. وظايف، شرايط انتصاب و حقوق (در صورت وجود) اين افراد در انتصاب نامه مشخص‌شده است. به‌طور كلي، رتبه قابل اجرا و هر گونه ترفيعات بعدي بايد بر اساس دستاوردهاي تحصيلي مربوطه، دستاوردهاي حرفه اي و اثربخشي نشان داده شده منصوب شده تعيين شود. عناوين مختلفي براي تعيين چنين موقعيت‌هايي استفاده مي‌شود از جمله:

• مربي باليني(Clinical Instructor)
• استاديار باليني (Clinical Assistant Professor)
• دانشيار باليني (Clinical Associate Professor)
• پروفسور باليني (Clinical Professor)
• مربي پژوهش (Research Instructor)
• استاديار پژوهشي (Research Assistant Professor)
• دانشيار پژوهشي (Research Associate Professor)
• استاد پژوهشگر (Research Professor)

• پيشوند Research، به دانشمندان و محققاني ارائه مي‌شود كه داراي شرايط پژوهشي در رتبه‌هاي استاندارد استاد يا مدرس هستند و براي دانشگاه در تحقيقاتي كه با كمك‌هاي مالي و قراردادهاي خارجي پشتيباني مي‌شوند، كار مي‌كنند. معيار اصلي اين عناوين بهره‌وري علمي و شناخت اثر اصلي است. چندين عنوان براي تعيين چنين موقعيت‌هايي استفاده مي‌شود:

پيشوند Adjunct محققي را مشخص مي‌كند كه محل اصلي شغل او دانشگاه بوستون نيست يا شغل اوليه او در دانشگاه در جايگاه هيئت‌علمي نيست. استاد كمكي يك متخصص در زمينه خاصي است كه براي آموزش به صورت پاره وقت يا ناپيوسته منصوب مي‌شود. وظايف معمولاً شامل آموزش و مشاوره دانش آموزان مي‌شود، اما شامل خدمات در كميته‌هاي دپارتمان نمي‌شود. اين انتصابات پاره وقت ممكن است به صورت زير باشد:

• استاديار (Adjunct Assistant Professor)
• دانشيار كمكي (Adjunct Associate Professor)
• استاد كمكي (Adjunct Professor)
• مربي كمكي باليني (Adjunct Clinical Instructor)
• استاديار باليني (Adjunct Clinical Assistant Professor)
• دانشيار باليني (Adjunct Clinical Associate Professor)
• استاديار باليني (Adjunct Clinical Professor)
• استاديار مدعو (Visiting Assistant Professor)
• استاديار مدعو (Visiting Associate Professor)
• استاد مدعو (Visiting Professor)
• استاديار مدعو (Visiting Research Assistant Professor)
• استاديار مدعو (Visiting Research Associate Professor)
• استاد پژوهشگر مدعو (Visiting Research Professor)

• پيشوند Adjunct Clinical براي قراردادهاي با افراد شاغل در يك محيط باليني استفاده مي‌شود كه در آن دانش آموزان آموزش‌هاي باليني دريافت مي‌كنند. اين قراردادها معمولاً بدون دستمزد است. معيارهاي هيئت‌علمي باليني كمكي مانند انتصاب اعضاي هيئت‌علمي با رتبه مشابه است.

• پيشوند Visiting يك عضو هيئت‌علمي را مشخص مي‌كند كه معمولاً در مؤسسه ديگري تدريس مي‌كند يا داراي مدارك استادي ديگري است و براي يك دوره مشخص شده، معمولاً يك سال يا كمتر به صورت تمام وقت يا پاره وقت، منصوب به آموزش مي‌شود. عناوين مورد استفاده براي نشان دادن چنين قراردادهاي آموزشي عبارتند از:

• پيشوند Visiting Research نشان مي‌دهد كه هدف از انتصاب تسهيل همكاري با يك يا چند نفر از اعضاي هيئت‌علمي در يك پروژه تحقيقاتي يا علمي خاص براي مدت زمان مشخص است. صلاحيت تدريس و بورسيه تحصيلي براي هيئت علمي بازديد كننده و بازديد كننده همان چيزي است كه براي انتصابات استاد با رتبه مشابه در دانشگاه مورد انتظار است. انتظار مي رود افرادي كه چنين انتصابي را دريافت مي‌كنند، از تمام سياست‌هاي دانشگاه مربوط به موقعيت‌هاي تمام وقت پيروي كنند، مگر اينكه در نامه انتصاب به طور واضح خلاف آن ذكر شده باشد. عناوين استفاده شده عبارت‌اند از:

• Emeritus: نام بازنشسته براي قدرداني از اساتيد براي كمك هاي مادام العمر به دانشگاه، رشته خود يا هر دو، پس از بازنشستگي در نظر گرفته شده است. وضعيت «بازنشسته» براي اعضاي هيأت علمي استادي داراي رسمي و غيررسمي، از جمله افرادي كه داراي عناوين اصلاح شده «باليني»، «تحقيق» و «عملي» هستند، در دسترس است.
• انتصاب وابسته/ثانويه (Affiliated/Secondary Appointment): يك عنوان وابسته يا ثانويه به اساتيد تمام وقت براي رسمي كردن ارتباط با گروهي غير از انتصاب اوليه داده مي‌شود. وابستگي بايد توسط دپارتمان و رئيس طبق روال مشخص شده توسط دانشكده يا كالج، همانطور كه توسط پروست تاييد شده است، توصيه شود. خاتمه قرار اوليه به طور خودكار به قرار وابسته/ثانويه خاتمه مي‌دهد. حق رأي در شرايط انتصاب مشخص شده است.
•  

ج- تعريف رتبه‌هاي مدرس استاندارد

مدرس (Lecturer): مدرس يك عضو هيئت‌علمي است كه عمدتاً براي ارائه آموزش براي يك دوره مشخص شده از خدمات تمام وقت يا پاره وقت، همان‌طور كه در نامه انتصاب مشخص شده است، منصوب مي‌شود. صلاحيت‌ها و استانداردهاي اساسي مورد انتظار از مدرس در بين مدارس و كالج هاي دانشگاه متفاوت است، اما عنوان نشان دهنده توانايي قوي تدريس و مبناي مرتبط كار علمي يا تخصص و دستاوردهاي حرفه‌اي است.

مدرس ارشد يا استاد ارشد (Senior Lecturer or Master Lecturer): به طور كلي، يك مدرس ارشد يا استاد استاد شرايط لازم براي انتصاب به عنوان مدرس را دارد و به ترتيب حداقل پنج يا ده سال در تدريس برتري نشان داده است.

موسسه پژوهشي ماد دانش پژوهان
تضمين تعهد و پشتيباني مستمر

استخراج مقاله از پايان نامه

استخراج مقاله، يكي از فرآيندهاي بسيار با اهميتي است كه هر پژوهشگري بعد از اتمام پايان نامه و يا رساله خود با آن روبرو خواهد شد. فرآيند استخراج مقاله اگر به شكل درست و استاندارد خود انجام شود، در نهايت نتيجه كار يك مقاله بسيار با كيفيت خواهد بود. يك پژوهشگر براي اينكه بتواند اقدام به استخراج مقاله از پايان نامه خود كند، بايد به اصول كلي نگارش مقاله و ساختار علمي آن تسلط كامل داشته باشد. بر خلاف باور بسياري از دانشجويان اساساً مفهوم استخراج مقاله از پايان نامه، كپي پيست كردن بخش هاي مختلف پايان نامه و رساله در قالب مقاله نيست. شايد در نگاه اول اينطور بنظر برسد كه تبديل يك پايان نامه ۱۵۰ صفحه اي به يك مقاله ۱۰ صفحه اي، چيزي جز خلاصه كردن فصول پايان نامه نيست. اما هرگز در نگاه اول تصميم نگيريد!، در صورتي كه نگارش مقاله بصورت كپي و پيست كردن انجام شود، مقاله شما كيفيت لازم را نخواهد داشت. بنابراين، استخراج مقاله خصوصا در سطح ISI, SCOPUS ويژگي هاي منحصربفردي دارد كه به وضوح آن را از ساير مقالات تفكيك مي كند. يك مقاله علمي نتيجه يك پژوهش سيستماتيك، ژرف، منطقي و متمركز است كه يك موضوع نوآورانه را با رويكردي دقيق و تحليلي مورد بررسي قرار مي دهد.

اهميت استخراج مقاله براي دانشجويان ارشد و دكتري

استخراج مقاله از پايان نامه يا رساله به دلايل مختلفي براي دانشجويان اهميت پيدا مي كند. برخي از دانشجويان با هدف دفاع از رساله دكتري، برخي براي انتشار يافته هاي تحقيقاتي خود در ژورنال هاي بين المللي، برخي براي بهره مند شدن از مزاياي چاپ مقاله در داخل كشور و برخي ديگر براي تقويت رزومه و اپلاي اقدام به استخراج و نگارش مقاله مي كنند. استخراج و يا نگارش مقاله براي دانشجوياني كه قصد پذيرش تحصيلي و اپلاي را دارند از الزامات است و دانشجو براي تقويت رزومه خود ميتواند سريعترين راه كه همان استخراج مقاله است را انتخاب كند. معمولا دانشجوياني كه در رزومه تحصيلي خودشان حداقل يك يا دو مقاله ISI داشته باشند، نسبت به ساير رقبا شانس بالاتري براي پذيرش و فاند تحصيلي خواهند داشت. وجود مقاله در رزومه دانشجو مي تواند به اعضاي كميته ارزياب در دانشگاه مورد نظر اين پيام را برساند كه شخص متقاضي (Applicant) به مباحث پژوهشي، تحقيقاتي و نگارش علمي كاملا تسلط دارد. بنابراين فرآيند استخراج مقاله به دليل سرعت بالا در آماده سازي، مي تواند يكي از بهترين و مناسب ترين گزينه هاي تقويت رزومه براي دانشجويان در تمامي مقاطع تحصيلي محسوب شود.

ضرورت وجود يك ساختار استاندارد در فرآيند استخراج مقاله

در صورتي كه فرآيند نوشتن مقاله از پايان نامه مطابق با استانداردهاي ساختاري مقالات علمي انجام نشود تبديل به يك كار پژوهشي ضعيف مي شود كه قابليت چاپ در هيچ يك از مجلات معتبر علمي را نخواهد داشت. اگر به عنوان يك پژوهشگر، مقالات موجود در ژورنالهايي مانند Emerald, Tylor & Francis, Sage, Elsevier و غيره را مورد بررسي قرار دهيد، متوجه خواهيد شد كه تمامي مقالات موجود در اين ژورنالها توانسته اند اطلاعاتي بسيار تخصصي را بصورت كاملا سازمان يافته و استاندارد در اختيار مخاطبان خود قرار دهند. اما مقالات موجود در ژورنال هاي با سطح كيفي پايين تر در ايجاد اين ارتباط علمي مشكل داشته و از نواقص زيادي مانند عدم رعايت استانداردهاي نگارشي در مقاله، وجود برخي نواقص علمي و تخصصي، سردرگمي نويسنده مقاله در پرداختن به موضوع اصلي و عدم برخورداري از تحليل هاي آماري رنج مي برند. اساساً فرآيند نگارش و استخراج اينگونه مقالات به گونه اي طي شده است كه نمي توانند با خواننده ارتباط علمي شفافي برقرار كنند و معمولا مخاطب را دچار ابهام خواهند كرد. بنابراين، پژوهشگر در زمان نوشتن مقاله از پايان نامه بايد به استانداردهاي ساختاري مقاله نويسي مسلط بوده تا بتواند اطلاعات علمي درون مقاله را بصورت واضح و دقيقي در اختيار مخاطب خود قرار دهد.

استخراج مقاله و انتخاب نوع مجلات علمي (ژورنال Journal)

انتخاب مجلات علمي (ژورنال Journal) ممكن است قبل يا بعد از فرآيند استخراج مقاله اتفاق بيافتد. برخي از پژوهشگران قبل از استخراج مقاله اقدام به انتخاب ژورنال مورد نظرشان مي كنند تا بتوانند نگارش مقاله را در قالب ژورنال مورد نظر انجام دهند. و اما برخي ديگر از پژوهشگران بعد از استخراج مقاله اقدام به انتخاب ژورنال هدف مي كنند كه در اين روش بعد از ارزيابي محتواي مقاله، فرآيند انتخاب ژورنال متناسب با احتمال چاپ و پذيرش بالا انجام مي پذيرد. بطور كلي مقالات استخراج شده را مي توان در يكي از مجلات علمي زير سابميت كرد.

مجلات ISI،WOS: مجلات ISI, WOS از زير مجموعه هاي شركت تامسون رويترز (Thomson Reuters) مي باشند كه در سال ۱۹۶۰ توسط يوجين گارفيلد از دانشگاه پنسيلوانيا تاسيس شد. واژه ISI يك واژه بسيار رايج در زبان فارسي است و غالبا به مقالاتي اطلاق مي شود كه از نظر محتوايي بسيار علمي و تخصصي هستند. البته تمامي ژورنال هاي ISI از سطح كيفي يكساني برخوردار نيستند و ايمپكت فاكتور آنها، اچ ايندكس مقالات موجود در اين ژورنال ها خود عاملي براي دسته بندي ژورنال هاي ISI محسوب مي شود. بنابراين توصيه مي شود در زمان بررسي ژورنال مورد نظرتان حتما به بخش ايندكسينگ (Indexing) ژورنال رفته و آن را بررسي نمائيد تا از اعتبار ژورنال اطمينان داشته باشيد. لازم به ذكر است مي توانيد از سايت JCR نيز در اين زمينه استفاده كنيد.

مجلات مهندسي برق و الكترونيك (IEEE): مجلات IEEE با بيش از ۵ ميليون مقاله چاپ شده در رشته هاي برق، الكترونيك، علوم كامپيوتري و ساير رشته هاي مهندسي يكي از بزرگترين و معتبرترين انتشارات در اين زمينه محسوب مي شوند. انتشارات IEEE بيش از ۱۰۰ ژورنال معتبر در رشته هاي مختلف مهندسي برق و الكترونيك را پوشش مي دهند.

مجلات اسكوپوس(Scopus): نمايه اسكوپوس يكي از زيرمجموعه هاي نشريه معتبر الزوير (Elsevier) مي باشد كه با بيش از ۲۵ ميليون سند و بيش از ۵ هزار ناشر، يكي از مجلات بسيار معتبر و شناخته شده در تمامي رشته هاي دانشگاهي محسوب مي شود. اين مجلات در چهار دسته بندي كلي (Q1,Q2,Q3,Q4) مي باشند كه Q1 جزء بالاترين و با كيفيت ترين آنها است. مجلات اسكوپوس در حال حاضر در تمامي رشته هاي دانشگاهي و علمي، اقدام به پذيرش و چاپ مقاله مي كنند.

مجلات ISC: پايگاه استناد علوم جهان اسلام ISC كه به عنوان Islamic World Science Citation Center نيز شناخته مي شود در سال ۲۰۰۸ در باكو آذربايجان تاسيس شد و كليه دانشگاه هاي فعال در كشور هاي اسلامي ملزم به همكاري با اين موسسه شدند. بر اساس چشم انداز مشخص شده توسط اين موسسه، اين نهاد قصد دارد در زمينه چاپ مقالات و مرجعيت مقالات علمي تا سال ۲۰۲۶ هم تراز ساير مراكز اسنادي بين المللي مانند ISI و Scopus باشد.

مجلات برتر در حوزه پزشكي (PubMed, PubMed Central, MedLine): مقالات نگارش شده در زمينه پزشكي و يا زيست شناسي در يكي از سه پايگاه اصلي و معتبر اين رشته ها يعني پابمد(PubMed)، پابمد سنترال(PubMed Central) و مدلاين(MedLine) چاپ مي شوند. مجله پابمد و پابمد سنترال توسط كتابخانه ملي پزشكي آمريكا در سال ۱۹۹۶ تاسيس شدند و حاوي بيش از ۲۲ ميليون منبع در رشته هاي مختلف پزشكي و زيست شناسي مي باشند. مجله مدلاين نيز توسط كتابخانه ملي آمريكا در سال ۱۹۶۰ تاسيس شده و حاوي بيش از ۱۶ ميليون مقاله از ۴۵۰۰ پايگاه علمي مي باشد.

مقالات علمي-پژوهشي: مقالات علمي-پژوهشي به مقالاتي اطلاق مي شوند كه با هدف كشف و تبيين يك موضوع در جامعه و يا رويكرد حل مشكلي در جامعه اقدام به تحقيق نظام مند مي كند. هدف اصلي اين پژوهش، شناخت و بررسي يك مشكل علمي درون ساختار جامعه و بسط دانش در اين زمينه مي باشد. درجه علمي و كيفيت اين مجلات در داخل، از طريق سازمان هايي مانند وزارت علوم، تحقيقات و فناوري، وزارت بهداشت، درمان و علوم پزشكي مشخص مي شود.

مجلات نمايه شده در سيويليكا: مقالاتي كه در فهرست سيويليكا نمايه مي شوند جزء مقالات معتبري هستند. اين مقالات عموما از طرف بسياري از مراكز علمي و دانشگاهي معتبر، شناخته شده و در تحليل هاي رتبه بندي و علم سنجي از طرف اين موسسات لحاظ مي شوند.

مجلات علمي ترويجي: اين مجلات از طرف وزارت علوم، تحقيقات و فناوري تاييد شده است. ليست اين مجلات كه آخرين آن در ارديبهشت ماه ۱۳۹۷ منتشر شده است، در اختيار تمامي مراكز آموزشي، وزارتخانه ها و ارگان هاي دولتي قرار گرفته است.

مجلات علمي-تخصصي: مجلات علمي تخصصي مجلاتي هستند كه به صورت تخصصي در يك زمينه خاص اقدام به چاپ و انتشار مقاله مي كنند. اينگونه مجلات از طرف وزات علوم، تحقيقات و فناوري نمايه شده نيستند و تنها توسط ارگان ها و اشخاص حقيقي و حقوقي منتشر مي شوند.حال كه با انواع مجلات علمي بيشتر آشنا شديد، قصد داريم شما را با بخش هاي مختلف يك مقاله آشنا كنيم.

چگونگي استخراج مقاله استاندارد از نظر ساختاري

فرآيند استخراج و نوشتن مقاله از پايان نامه بايد كاملا هدفمند باشد تا احتمال پذيرش و چاپ در ژورنال هاي بين المللي و معتبر را بالا ببرد. براي مثال ممكن است پايان نامه دانشجويي از نظر محتوايي در بالاترين سطح كيفي خود باشد ولي فرآِيند استخراج مقاله از پايان نامه آنچنان غير استاندارد و غير حرفه اي انجام شود كه در نهايت احتمال ريجكت شدن آن افزايش يابد. بنابراين توصيه ميشود در زمان استخراج مقاله و يا نوشتن مقاله از پايان نامه حتما به استانداردهاي ساختاري مقاله توجه فرمائيد. يك مقاله استاندارد از نظر ساختاري شامل اجزاء زير مي باشد:

• عنوان
• نام نويسندگان
• چكيده
• كليدواژه ها(معمولا در انتهاي چكيده به صورت يك پاراگراف جداگانه نگارش مي شود).
• مقدمه
• ادبيات موضوع(شرح كاملي از موضوع و استفاده از منابع به روز در آن)
• روش تحقيق
• بحث و نتيجه گيري
• منابع

  ---

  اهميت عنوان در فرآيند استخراج مقاله

همواره قبل از اقدام به استخراج مقاله سعي كنيد يك عنوان دقيق و شفاف براي مقاله خود انتخاب كنيد. بر اساس مطالعات انجام شده يك رابطه مستقيم بين تعداد واژه هاي موجود در عنوان مقاله و ميزان سايتيشن به آن وجود دارد. بر اساس تحقيقي انجام گرفته در زمينه رابطه بين طول عنوان و ميزان سايتسشن كه در سال ۲۰۱۷ بر روي بيش از ۲۲ ژورنال ISI با ايمپكت بيش از يك انجام گرفت، مشخص شد كه مقالات با عنوان طولاني تر و تعداد واژه هاي بيشتر ميزان سايتشن بالاتري نسبت به ساير مقالات داشته اند. بنابراين چنانچه در زمان استخراج مقاله به موضوعي مثل سايتشن فكر مي كنيد سعي كنيد عنوان طولاني تري براي آن انتخاب نمائيد ، اين فاكتور در نگارش پروپوزال دكتري نيز اهميت بسيار بالايي دارد .

اهميت ترتيب نام نويسندگان در فرآيند استخراج مقاله

يكي از موارد ديگري كه در فرآيند استخراج مقاله اهميت پيدا مي كند، رعايت ترتيب نويسندگان است. چرا كه در زمان ارزيابي مقاله، ترتيب نويسندگان بسيار اهميت پيدا مي كند. نويسنده اول بيشترين امتياز و به ترتيب نويسندگان بعدي به اندازه مشاركت شان در مقاله، رتبه بندي و امتيازبندي مي شوند. در برخي مواقع ممكن است، نويسنده مسئول (Corresponding Author) به عنوان نويسنده اول در مقاله نباشد كه در اين صورت امتيازبندي تا حدي متفاوت خواهد بود. فاكتورهايي مانند Affilation، اسم دانشگاه و آدرس ايميل از جمله مواردي هستند كه در زمان نوشتن مقاله از پايان نامه بايد رعايت شده و مطابق استانداردها باشند.

چگونگي نگارش چكيده در يك مقاله

در زمان استخراج مقاله از پايان نامه يكي از بخش هايي كه نياز به ظرافت و هوشمندي در فرآيند نگارش دارد، بخش چكيده است. چرا كه بايد چندين مطلب را بصورت كاملا شفاف و دقيق نهايتا در ۳۰۰ كلمه بيان كرد. چكيده يك مقاله در بيشتر ژورنال هاي ISC, ISI, Scopus محدوده اي بين ۲۵۰ تا ۳۰۰ كلمه دارد كه نبايد از آن تجاوز كند. بنابراين نياز است كه پژوهشگر در زمان استخراج مقاله كليتي از پيشينه، هدف، روش آماري، يافته ها و نتيجه گيري را با ظرافتي بسيار زياد در قالب ۳۰۰ كلمه گنجانده و ارائه كند. براي نمونه تمامي پيش نويس هاي ارائه شده توسط نشريه معتبر الزوير (ٍElsevier) در همين قالب ۳۰۰ كلمه براي چكيده تنظيم و آماده شده اند.
بنابراين در زمان استخراج مقاله حتما دقت كنيد كه فاكتورهاي زير در آن گنجانده شوند:

• بيان موضوع و مشكل تحقيق (حوزه تمركز تحقيق).
• روش شناسي تحقيق (مطالعات تجربي، روش نمونه گيري، جامعه آماري و پرسشنامه).
• نتايج و يافته هاي تحقيق
• بحث و نتيجه گيري كلي تحقيق به همراه پيشنهادات اصلي پژوهش

ضرورت انتخاب كليد واژه ها در فرآيند استخراج مقاله

يكي ديگر از اصول بنيادين كه در زمان استخراج مقاله از پايان نامه بايد به آن توجه داشته باشيد، انتخاب كليد واژه هاي تحقيق است. كليد واژه ها به گونه اي انتخاب مي شوند كه بيانگر محتواي مقاله بوده و ارتباط كاملا نزديكي با عنوان مقاله داشته باشند. اگر قصد داريد مقاله شما تعداد بازديد هاي بيشتري دريافت كرده و احتمال سايتيشن آن بالا برود، يكي از بهترين راه هاي براي اين موضوع انتخاب كليد واژه هاي درست در فرآيند نگارش مقاله است.

نحوه نگارش مقدمه در فرآيند استخراج مقاله

نگارش مقدمه در زمان استخراج مقاله از پايان نامه بايد كاملا استاندارد و نظام مند انجام شود. بسياري از مقالاتي كه در همان ابتداي كار بعد از سابميت از طرف ژورنال هاي ISI, Scopus ريجكت مي شوند ممكن است بدليل نقص در مقدمه مقاله باشد. ميتوان گفت بسياري از سردبيرها در ژورنال هاي ISI, Scopus در همان مرحله اول پيش از اينكه مقاله شما را براي بازبيني (Review) به داوران بفرستند اقدام به بررسي مقدمه مقاله شما مي كنند. در صورتي كه نتوانند با مطالعه اين بخش درك روشني از محتوا و يا ضرورت پژوهش پيدا كنند بلافاصله نامه ريجكت را براي شما ارسال مي كنند. حال سوالي كه به ذهن پژوهشگر و يا دانشجو مي رسد اين است كه چگونه مي توانيم در فرآيند استخراج مقاله، مقدمه اي نگارش كنيم كه تمامي فاكتورهاي لازم را داشته و كاملا استاندارد و علمي بنظر برسد. بطور كلي بخش مقدمه بايد دربرگيرنده فاكتورهاي زير باشد:

• ارائه توضيحي مختصر و قانع كننده در مورد دليل و ضرورت انجام پژوهش
• ارائه توضيحي مختصر در مورد موضوع، اهداف و سوالات تحقيق
• نگارش ادبيات موضوع مرتبط با عنوان مقاله به گونه اي كه بتوان يك ارتباط منطقي بين پيشينه پژوهش و مسئله تحقيق شما ايجاد كرد.
• مشخص كردن كاربرد پژوهش و اهميت آن براي جامعه
• بيان نتايج بدست آمده از پژوهش هاي پيشين با هدف ارائه راه حل براي تحقيق پيشرو

بنابراين زماني كه فرآيند استخراج مقاله از پايان نامه را تكميل كرديد بايد به اين موضوع توجه كنيد آيا فاكتورهاي ذكر شده در بخش مقدمه مقاله استخراجي وجود دارد يا خير. وجود اين فاكتورها در بخش مقدمه مقاله مي تواند كيفيت آن را تاسطح ISI ارتقا ببخشد.

نحوه استخراج و نگارش ادبيات موضوع (Literature Review) در مقاله

يكي از تفاوتهاي ميان نگارش مقاله با استخراج مقاله در نحوه آماده سازي و ساختار بندي ادبيات موضوع (Literature Review) است. زماني كه شما به عنوان پژوهشگر اقدام به نوشتن مقاله از پايان نامه مي كنيد بايد بخش ادبيات موضوع را بصورت اقتباسي از محتواي پايان نامه آماده كنيد. اين بدين معنا است كه شخص پژوهشگر نمي تواند تغييرات زيادي را در محتواي آن ايجاد كند و عموما بايد به محتواي پايان نامه پايبند باقي بماند. اما زماني كه همين پژوهشگر قصد نگارش مقاله از ابتدا را داشته باشد، مي تواند به انتخاب خود اقدام به گزينش منابع و محتوا نمايد. اما بايد به اين موضوع توجه داشته باشيد كه زماني كه اقدام به استخراج مقاله مي كنيد، نمي توانيد تمام ادبيات موضوع پايان نامه را در قالب مقاله بگنجانيد و بايد اقدام به انتخاب درست محتوا كنيد. بنابراين توصيه مي شود اطلاعاتي را در مقاله استخراج شده بگنجانيد كه ارتباط مستقيمي با عنوان داشته و كاملا واضح مسئله تحقيق را بيان مي كنند. ادبيات موضوع در برگيرنده بخش هاي زير مي باشد كه گنجاندن تمامي موارد ذكر شده موجب افزايش كيفيت مقاله خواهد شد:

• هر مطلب در سرفصل مربوط به خود در زمان نگارش ادبيات موضوع قرار بگيرد.
• ارتباط بين مطالب مختلف در ادبيات موضوع را بطور واضح و شفاف بيان كنيد.
• سعي كنيد هرگونه گپ محتوايي در ادبيات موضوع را با پيشينه هاي تحقيق مرتبط و به روز پوشش دهيد.
• بيان نتايج مربوط به تحقيقات پيشين بصورتي كه بتواند راه حلي براي مسئله تحقيق شما باشد.

لازم به ذكر است هيچگاه در فرآيند استخراج مقاله يا نگارش مقاله نبايد متون مختلف را در قالب ادبيات موضوع خلاصه كنيد. بلكه مناسب ترين رويكرد براي نگارش ادبيات موضوع، گردآوره محتوا با ديد تحليلي، تلفيقي و استنتاجي است تا بتوانيد ارتباط و انسجام كل مقاله را به درستي حفظ كنيد.

اهميت روش تحقيق در استخراج مقاله

حال كه نيمي از فرآيند استخراج مقاله از پايان نامه را به انتها رسانده ايد نوبت به آن رسيده است تا در مورد روش گردآوري و تحليل داده ها بصورت دقيق و شفاف صحبت كنيد. اين بخش از فرآيند نگارش مقاله كه به موضوعاتي مانند روش هاي تحليل آماري، گردآوري داده ها، ابزار معمول و رايج براي گردآوري داده ها، جامعه آماري، جامعه نمونه، روش نمونه گيري، ابزار تحليل دادها و در نهايت ارائه نتايج پژوهش در قالب جدول و شكل مي پردازد، با عنوان روش تحقيق در مقاله شناخته مي شود. شايد اين بخش از استخراج مقاله به دليل مشخص بودن تمامي فاكتورهاي ذكر شده كاملا ساده بنظر برسد ولي آماده سازي آن به هيچ وجه آسان نخواهد بود. به اين دليل كه بخش روش تحقيق در پايان نامه معمولا بطور مفصلي به توضيح در مورد ابزارها و نحوه گردآوري و تحليل داده ها مي پردازد ولي اين كار در فرآيند استخراج مقاله ممكن نخواهد بود. چرا كه ساختار مقاله اين اجازه را به پژوهشگر نمي دهد كه تمامي اين اطلاعات را در آن بگنجاند و شخص مجبور است كه اين اطلاعات را بصورت مختصر و شفاف در آن بيان كند. بنابراين مي توان گفت كه يكي از بزرگترين چالش هاي پيشروي پژوهشگران در فرآيند استخراج مقاله، چگونگي آماده سازي بخش روش تحقيق است بگونه اي كه مقاله از لحاظ محتوايي دچار مشكل و نقص نشود.

نحوه نگارش بحث و نتيجه گيري دراستخراج مقاله

موضوع بحث و نتيجه گيري در فرآيند استخراج مقاله بسيار اهميت دارد، چرا كه اين بخش نشان دهنده يافته ها، دستاوردها، اهميت پژوهش و ميزان كاربردي بودن يك تحقيق است. به طور كلي هدف اصلي از نگارش و يا استخراج مقاله اين است كه بتوان يافته هاي يك پژوهش علمي را در اختيار عموم مردم قرار داد. و هر چه اعتبار و رتبه علمي ژورنالي كه شما مقاله خود را در آن به چاپ رسانده ايد بالاتر باشد نشان دهنده اعتبار يافته ها، دستاوردها و نتايج پژوهش شما است. بخش نتيجه گيري نشان دهنده خروجي كار پژوهشي شماست و بنابراين در فرآيند استخراج مقاله و نگارش بخش نتيجه گيري سعي كنيد نكات زير را حتما در آن بگنجانيد:

• ارائه دستاوردها و يافته هاي با اهميت در پژوهش
• ارائه بخشي از تحليل هاي آماري كه با يافته هاي تحقيق ارتباط مستقيم دارد
• ارائه جداول و تصاويري كه به روشن شدن يافته هاي تحقيق كمك مي كند

اما بايد توجه داشته باشيد زماني كه در فرآيند استخراج مقاله قصد داريد يافته هاي تحقيق را آناليز كرده و به بحث در مورد آن بنشينيد، نياز است كه در مورد اهميت و كاربردي بودن نتايج نيز صحبت كنيد. بنابراين زماني كه مي خواهيد بخش بحث و تحليل داده ها را نگارش كنيد نياز است كه فاكتورهاي زير را در آن بگنجانيد:

• در ابتدا سعي كنيد به مسئله پژوهش اشاره كرده و مشكل تحقيق را به دقت تبيين نمائيد
• سعي كنيد تحليل هاي درون مقاله را به ادبيات موضوع و نتايج آماري ارتباط دهيد
• بصورت كاملا تحليلي اقدام به بحث و بررسي نتايج نماييد
• از بيان مطالب تكراري كه در ادبيات موضوع و مقدمه ذكر كرده ايد، پرهيز كنيد

در صورتي كه تمامي اين موارد را بصورت دقيق و استاندارد رعايت كنيد، در نهايت خروجي كار در فرآيند استخراج مقاله يك كار قوي و قابل استناد خواهد بود كه قابليت پذيرش و چاپ در بسياري از ژورنال هاي ISI, ISC, IEEE, Scopus را خواهد داشت.

نحوه مرتب كردن منابع در مقاله استخراج شده

در نهايت پس از اتمام فرآيند استخراج مقاله از پايان نامه نياز است كه منابع موجود در مقاله بر اساس حروف الفبا به انگليسي و فارسي مرتب و آماده شوند. در حال حاضر بسياري از پژوهشگران از نرم افزارهايي مثل مندلي (Mendeley) براي رفرنس دهي در مقالات خود استفاده مي كنند. حتما بعد از اتمام فرآيند استخراج مقاله و قبل از مرتب كرده رفرنس هاي مقاله به ژورنال مورد نظرتان كه قصد سابميت مقاله را داريد مراجعه كرده و در بخش (Instructions For Authors) ببينيد روش رفرنس دهي مورد نظر اين ژورنال چيست. بطور كلي پنج روش محبوب و پركاربرد براي رفرنس دهي در تمامي ژورنال ها وجود دارد كه محبوب ترين آم روش APA است. البته بسياري از ژورنال هاي معتبر از روش هايي مانند Vancouver, Harvard, Chicago, MLA نيز براي رفرنس دهي استفاده مي كنند. تنها تفاوت اصلي بين اين روش ها محل قرار گيري نام، نام خانوادگي، زمان چاپ، عنوان مقاله و غيره در فرآيند رفرنس دهي است.

*telegram & whatsapp & bale & sms & call :

09102340118
*https://www.118daneshgah.com*
*Email: info@118daneshgah.com*
*شماره هاي سامانه پيامكي
۵۰۰۰۲۳۵۷
۹۹۹۹۱۵۲۹۷۰
۵۰۰۰۴۰۰۰۱۱۸۰۰۰
۳۰۰۰۱۲۳۰۱۱۸۰۰۰*
*۱۰۰۰۲۱۰۱۱۸۰۱۱۸*
*۱۰۰۰۲۱۴۴۲۶۸۵۴۵*
*تلفن ثابت
۰۲۱۴۴۲۶۸۵۴۵
۰۲۱۸۸۵۲۴۱۱۷-۸*

كليد واژه ها و برچسب ها: مشاوره و انجام و نگارش پايان نامه كارشناسي ارشد+مشاوره و انجام و نگارش پروپوزال كارشناسي ارشد+مشاوره و انجام و نگارش پروپوزال دكتري+مشاوره و انجام و نگارش رساله دكتري+مشاوره و انجام پروژه هاي دانشگاهي+مشاوره و نگارش مقاله كنفرانسي+مشاوره و نگارش مقاله پژوهشي+مشاوره و+نگارش مقاله ترويجي+مشاوره و نگارش مقاله مروري+فرمت بندي مقاله+سابميت مقاله+نگارش پايان نامه حقوق+نگارش رساله دكتري حقوق+نگارش رساله دكتري مديريت+نگارش پايان نامه آموزش زبان انگليسي+نگارش رساله دكتري آموزش زبان انگليسي+نگارش پايان نامه ارشد مديريت مالي +نگارش پروپوزال دكتري حسابداري+نگارش رساله دكتري حسابداري