عواقب سرقت علمی (3)

مركز جامع خدمات گسترده پژوهشي دانشگاهي اعم از مشاوره و آموزش نگارش پروپوزال و پايان نامه و تز و مقالات كارشناسي ارشد و دكتري و استخراج و ترجمه حرفه اي مقالات

عواقب سرقت علمی (3)

۱۸ بازديد
پیامدهای حقوقی سرقت علمی
 ما قبلاً به‌طور خلاصه به پیامدهای سرقت علمی اشاره کرده‌ایم، اما اگر هنوز متقاعد نشده‌اید که این کار چقدر می‌تواند بد باشد، اجازه دهید به برخی از نتایج سرقت علمی که ممکن است از جنبه قانونی ظاهر شود نگاهی بیندازیم. اگر به‌عنوان سارق علمی دستگیر شوید، عواقب آن شامل اخراج از مدرسه، دانشگاه، شغل و همچنین برای یافتن شغل جایگزین دچار مشکل می‌شوید. همچنین ممکن است به‌طور ناخواسته تعدادی از قوانین کپی‌رایت که برای محافظت از منافع نویسندگان اصلی طراحی‌شده‌اند را زیر پا بگذارید. در این صورت، بر اساس خسارت وارده به نویسنده، با جریمه‌های مالی روبرو می‌شوید. اگر مشخص شود که نویسنده مذکور درنتیجه سهل‌انگاری شما پولی را ازدست‌داده، یا دیگر نمی‌تواند از اثر اصلی خود استفاده کند، مبلغ جریمه‌های مالی بسیار زیاد می‌شود. کار ممکن به اینجا ختم نشود و حتی ممکن است نویسنده مذکور از شما شکایت کند و به زندان بروید! بنابراین، قبل از اینکه به سرقت علمی فکر کنید، از خود بپرسید که آیا عواقب سرقت علمی واقعاً ارزشش را دارد؟ پیامدهای سرقت علمی به‌صورت خلاصه
-1سرقت علمی بر نویسندگان تأثیر می‌گذارد سرقت علمی بسیار فراتر از سرقت ساده یک اثر یا تحقیق است. وقتی کسی تحقیق یا اثر شخصی دیگر را به سرقت می‌برد، فقط اثر او را ندزدیده بلکه شخصیتش را دزدیده، به‌طوری‌که فرد سرقت شده احساس می‌کند که مورد تجاوز قرارگرفته است. سرقت یک اثر ذهنی طولانی‌مدت در شخص مورد تجاوز قرار می‌دهد، حقوق شخصیتی‌اش را نقض می‌کند. باید یادآوری کنیم که حقوق شخصیتی قابل پیگیری نیست، در هیچ دادگاهی کسی نمی‌تواند شخصیت از بین رفته‌اش را جبران کند و تاکنون قانون چارچوب مناسبی برای این موضوع ارائه نکرده است. پس برای جبران چنین خسارتی بسیار تلاش کنید تا شاید بتوانید بخشی از ذهنیت شکل‌گرفته در شخص را برای مدت کوتاهی جبران کنید.
 -2سرقت علمی یا کلاه‌برداری از خوانندگان سرقت علمی پایه‌های دانش را تهدید می‌کند. سرقت علمی با خودداری از دسترسی خوانندگان به منابع اصلی، پایه‌های علم اصیل را از بین می‌برد.
 -3سرقت علمی حقوق آینده نویسندگان را نقض می‌کند هنگامی‌که ایده از نویسنده دزدیده می‌شود، علاوه بر اینکه تحقیقش دزدیده‌شده، نتایج و اثرات تحقیقاتش نیز دزدیده می‌شود. علاوه بر این نویسنده به‌جای اینکه وقت بر روی تحقیقاتش بگزارد باید وقتش را صرف اثبات سرقتی که از وی شده کند. در این مورد، اگر مطلب نویسنده قبلاً چاپ‌شده باشد می‌تواند به آن استناد کند اما اگر چاپ‌نشده باشد باید نسخه خطی تحقیقش را ارائه دهد که اثبات آن به‌مراتب وقت و هزینه بیشتری از وی می‌گیرد، این در مورد نویسندگان باسابقه مطرح می‌شود که بعد از تلف شدن وقت و هزینه از سمت قربانی، بتواند خسارت برای سرقت مطالبه کند. این موضوع برای نویسندگان جوانی که فقط نتایج اولیه را در یک کنفرانس ارائه کرده‌اند یا نویسندگان همکارشان ناصادق هستند، متفاوت است. در چنین مواردی، قربانی اغلب از موضوع خود (پس از ماه‌ها یا حتی سال‌ها مطالعه) دست می‌کشد و درنتیجه علم را از مهارت‌های خود محروم می‌کند.
 -4سرقت علمی باعث ایجاد تفکر ساختگی می‌شود به‌ندرت پیش می‌آید که یک سارق علمی، از یک کپی پیست ساده برای سرقت استفاده کند، معمولاً سارقان باتجربه، یک اثر را از چندین محقق به سرقت می‌برند و باهم ترکیب می‌کنند و حتی مطالبی که واقعی نیستند را از خودشان وارد اثر ترکیب‌شده می‌کنند به‌طوری‌که معنای متفاوت و جدید به واقعیت می‌بخشند که این کار اثرات جبران‌ناپذیری باقی می‌گزارد.
-5 سرقت علمی سیستم را فریب می‌دهد هیچ‌کس بیش از 24 ساعت در روز فرصت ندارد. اگر بدانید که تولید یک تحقیق مناسب چقدر طول می‌کشد، تعداد انتشارات در رزومه‌های برخی محققین شمارا شگفت‌زده می‌کند! سرقت علمی باعث طولانی شدن لیست تحقیقات و مقالات منتشرشده در رزومه شخص می‌شود و هنگامی‌که کمیسیون‌های ارتقاء یا شرکت‌هایی که نیرو استخدام می‌کنند و ملاکشان مقدار مقالات چاپ‌شده است، رزومه را با تعداد بالای مقاله ارائه می‌دهند؛ و این‌گونه است که به نفع شخص متقلب که سرقت کرده است و به ضرر نویسنده اصلی و نویسندگان صادق می‌شود. حتی اگر از دیگران سرقت نکنند و از مقاله خود سرقت کنند و تعداد چاپ تحقیقات خود را با این روش بالا ببرند، بازهم کلاه‌برداری کرده‌اند.
 -6سرقت علمی تحقیقات شلخته به وجود می‌آورد
سرقت علمی به‌تدریج اعتماد نویسندگان را از بین می‌برد، شخصی که سرقت علمی را برای مدت طولانی انجام دهد، این کار برای او به‌ندرت تبدیل به یک اعتیاد می‌شود. در همین زمان است که او در کارهایش بی‌احتیاطی بیشتری می‌کند، یکی از اثرات سرقت علمی به وجود آمدن مطالب غیرواقعی بود، وقتی بی‌احتیاطی وارد شود، همان مطالب غیرواقعی تبدیل به تحقیقات شلخته غیرواقعی می‌شود و در اینجا مرز بین تحقیقات واقعی، غیرواقعی و شلخته برای افراد عادی و دانشجو یا محققان کم‌تجربه می‌شود.
 -7سرقت علمی مانع از تأثیر مقالات علمی می‌شود یک افسانه همیشگی این است که مقالات علمی نگهبان دانش دانشگاهی باقی می‌مانند. رولند چهار کارکرد اساسی مقالات علمی را شناسایی می‌کند که در محیط علمی بر روی آن‌ها اتفاق‌نظر گسترده‌ای وجود دارد • انتشار دانش • بایگانی کردن قوانین دانش • کنترل کیفیت نشریات • نسبت دادن اعتبار و رتبه‌بندی نویسندگان این مقالات برای دانشگاه‌ها ضروری هستند. جامعه بر اساس طبقه‌بندی این دانشگاه‌ها، محققانی که برای استخدام در یک موسسه مناسب هستند یا مثلاً مدیر آزمایشگاه‌ها یا مراکز تحقیقاتی هستند، استخدام می‌کنند.
 -8 سرقت علمی بدترین چیزها را در افراد به ارمغان می‌آورد رسوایی‌های سرقت علمی بر افرادی که متقلب نیستند و حتی کسانی که ممکن است کاملاً بی‌خبر از همه‌جا باشند، نیز تأثیر می‌گذارد. اثرات سرقت علمی حرفه‌ی آن‌ها و خودشان را بدنام می‌کند. افرادی که چند تحقیق و مقاله ضعیف منتشر کرده‌اند، مشکوک به سرقت علمی می‌شوند. این موضوع برای کسانی که دارای موقعیت‌های عالی علمی، سیاسی یا مذهبی هستند بدتر است. ممکن است سرقت علمی اثبات‌شده حتی توسط غیر دانشگاهیان انجام‌شده باشد. اگرچه کسانی که مجوز این کار را ندارند نمی‌توانند قانوناً سرقت علمی را اثبات کنند اما با پیشرفت اینترنت و شبکه‌های اجتماعی، به‌راحتی اخبار سرقت پخش می‌شود و تمام کسانی که به‌نوعی با سارقان علمی همکار بوده‌اند ممکن است تحت تأثیر قرار بگیرند.
 -9 سرقت علمی به مؤسسات آموزشی آسیب می‌زند طی نظرسنجی‌ای که اخیراً توسط یک دانشجو انجام شد، 37 درصد از پاسخ‌دهندگان، قربانی اصلی سرقت علمی محققان را، دانشگاه و اعتبار آن اعلام کردند. به گفته این پاسخ‌دهندگان، اعتبار و وجهه عمومی سیستم آسیب می‌بیند زیرا وقتی رسانه‌ها سرقت علمی را افشا می‌کنند، به همه ذینفعان دانشگاهی، حتی آینده شغلی دانشجویان آن آسیب می‌رساند. امروزه، رسانه‌های اجتماعی اغلب سریع‌تر از هیئت‌های تحقیق رسمی عمل می‌کنند، حتی زمانی که این هیئت‌ها تلاش می‌کنند به مواردی که پیش می‌آید رسیدگی کنند.
 -10مبارزه با سرقت علمی هزینه‌بر است هر دانشگاهی که تصمیم به مبارزه با سرقت علمی بگیرد، ابتدا باید یک کمیسیون تحقیق تشکیل دهد. تحقیقات احتمالاً طولانی و پرهزینه خواهد بود. امروزه هیچ‌کس از هزینه واقعی چنین تحقیقاتی که شامل حق‌الزحمه وکلا و سایر بازرسان، زمان تلف‌شده توسط همه دست‌اندرکاران، هزینه‌های شهرت و غیره می‌شود، نمی‌داند. به‌عنوان‌مثال، در یک مورد کلاه‌برداری علمی در لوکزامبورگ، متخصصان هر رشته، عملکرد همه همکاران مظنون سرقت علمی را بررسی کردند.
 
گفتگوی بر خط (آنلاین)-همین الان سفارش دهید
تا كنون نظري ثبت نشده است
ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در مونوبلاگ ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.