چهارشنبه ۳۰ خرداد ۰۳ | ۲۳:۰۰ ۲۰ بازديد
فرآیند پذیرش و چاپ مقالات علمی یک فرآیند بسیار پیچیده و زمان‌بر است که در حد نگارش و آماده سازی مقاله سخت و دشوار است. فرض کنید به عنوان یک پژوهشگر زمان و هزینه بسیار زیادی را صرف نگارش یک تحقیق علمی،یافتن منابع به روز و مناسب، ویراستاری و سابمیت پژوهش‌تان کرده‌اید و قصد دارید آن را در یک ژورنال بین المللی به چاپ رسانده و اعتبار علمی برای خودتان بدست بیاورید.
ولی همیشه این فرآیند به راحتی و با نتیجه مطلوب برای نویسندگان و پژوهشگران همراه نخواهد بود. شاید یکی از سخت‌ترین و ناراحت کننده‌ترین لحظه‌ها برای یک نویسنده دیدن این جمله از طرف ژورنال در پاسخ به سابمیت مقاله باشد: "احتراما به اطلاع شما می‌رساند که بعد از داوری‌های دقیق انجام گرفته بر روی مقاله شما با عنوان Y، متاسفانه این پژوهش از نظر کیفیت و محتوا مناسب چاپ در ژورنال X نمی‌باشد".
اما دلیل اصلی ریجکت شدن مقالات چیست؟ چرا بعد از بررسی‌ها و داوری‌های طولانی (معمولا یک یا دو ماهه) در یک ژورنال، مقاله شما ریجکت می‌شود؟ آیا مقاله‌ای که توسط یک ژورنال ریجکت می‌شود دیگر قابلیت چاپ و پذیرش ندارد؟ آیا بعد از ریجکت شدن مقاله باید بطور کلی مقاله را کنار بگذاریم و سراغ پژوهش دیگری برویم؟ آیا می‌توانیم کاری کنیم که شانس پذیرش مقاله بالاتر برود؟ برای پاسخ به تمامی این سوالات در ارتباط با پذیرش و چاپ مقالات نیاز است که چند نکته کلی را درک کنید.
اما دلیل اصلی ریجکت شدن مقالات چیست؟ چرا بعد از بررسی‌ها و داوری‌های طولانی (معمولا یک یا دو ماهه) در یک ژورنال، مقاله شما ریجکت می‌شود؟ آیا مقاله‌ای که توسط یک ژورنال ریجکت می‌شود دیگر قابلیت چاپ و پذیرش ندارد؟ آیا بعد از ریجکت شدن مقاله باید بطور کلی مقاله را کنار بگذاریم و سراغ پژوهش دیگری برویم؟ آیا می‌توانیم کاری کنیم که شانس پذیرش مقاله بالاتر برود؟ برای پاسخ به تمامی این سوالات در ارتباط با پذیرش و چاپ مقالات نیاز است که چند نکته کلی را درک کنید.
آمارهای موجود نشان می‌دهد که تعداد مقالات و خروجی‌های علمی و آکادمیک در سال‌های اخیر توسعه چشم‌گیری داشته است و این رشد علمی چیزی در حدود 8-9 درصد در سال است. اما تمامی این مقالاتی که سالانه از طرف ژورنال‌های مختلف پذیرش گرفته و چاپ می‌شوند لزوما دانش جدیدی را ارائه نمی‌کنند.
به عبارت دیگر تعداد ایده‌های جدیدی که سالانه منتشر می‌شوند یقینا از تعداد مقالات منتشر شده کمتر است. حال این موضوع برای یک پژوهشگر چه معنایی دارد؟ معنای آن این است که رقابت برای چاپ مقالات بالا رفته و فرآیند آن زمان‌بر و هزینه‌بر می‌شود چرا که مقالات از نظر ظاهری و محتوایی بسیار شبیه به هم هستند و فاکتورهای دیگری در پذیرش و چاپ مقالات علمی تاثیر گذاشته و به همین دلیل رقابت افزایش می‌یابد.
نکته دوم مربوط به تخصصی‌تر شدن علوم و ژورنال‌های چاپ کننده مقالات است. اگر به مقالات چاپ شده در سال‌های 1980 یا 1970 نگاه مختصری بیاندازید متوجه خواهید شد که اکثریت آن‌ها بر روی عناوین و مباحث کلی در یک شاخه علمی به تحقیق و پژوهش پرداخته اند و بیشتر جنبه تئوری پردازانه دارند.
برای مثال مقاله‌ای در مورد اصول مبانی رفتار سازمانی در سال 1972 به چاپ رسیده است که به ایده پردازی و نظریه سازی در مورد رفتار سازمانی و فعالیت سازمان‌های خصوصی و دولتی می‌پردازد. اما در حال حاضر رشته رفتار سازمانی تبدیل به یک شاخه علمی و پژوهشی جداگانه شده است که هزاران گرایش و شاخه علمی دیگر زیر مجموعه خود دارد و پژوهشگران هر کدام در یکی از این حوزه‌ها تخصص دارند. موضوع تخصصی‌تر شدن علوم موجب شده است که داوران و ژورنال‌ها نیز به صورت تخصصی‌تر و دقیق‌تر اقدام به بررسی و چاپ مقالات علمی کنند و در نتیجه فرآیند پذیرش و چاپ را برای پژوهشگران دشوارتر کنند.
سومین نکته و مهم‌ترین تغییر در حوزه مخاطبان و مردم رخ داده است که به صورت گسترده‌ای در جستجوی مطالب علمی بوده و قصد دارند از یافته‌های جدید مطلع باشند. شاید یکی از مهم‌ترین عواملی که موجب شده است داوران، ژورنال‌ها و اساتید نسبت به پذیرش و چاپ مقالات علمی سخت‌گیرانه تر رفتار کنند، مردم هستند.
در سال‌های اخیر با توسعه اینترنت و گسترش پایگاه‌های علمی مثل امرالد (Emerald)، الزویر (ٍElsevier)، تیلور اند فرانسیس (Taylor and Francis) و غیره ، مخاطبان این ژورنال‌ها به تدریج افزایش پیدا کرده و ژورنال‌ها سعی کردند برای جلب نظر مردم کارهای با کیفیت‌تر و جذاب‌تری به چاپ برسانند. به همین دلیل با گذشت زمان و با افزایش تعداد مخاطبان، ژورنال‌ها نیز نسبت به فرآیند پذیرش و چاپ مقالات سختگیرتر شدند چرا که به دنبال جذب مخاطبان بیشتری هستند.
حال که دلیل اصلی سخت شدن فرآیند پذیرش و چاپ در ژورنال‌ها را متوجه شدیم نوبت به آن رسیده است که دلایل اصلی ریجکت و یا پذیرش را با هم بررسی کرده و راه حل‌های کاربردی برای افزایش شانس پذیرش و چاپ مقاله را ارائه نماییم.
بر اساس تحقیق انجام گرفته توسط پایگاه علمی الزویر (Elsevier) بر روی داوران ژورنال‌های مختلف، 8 دلیل اصلی از طرف این افراد برای پذیرش مقاله مطرح شده است که عبارتند از:
فراهم کردن یک دیدگاه روشن (insight) در مورد یک موضوع مهم: این بینش روشن ممکن است در برگیرنده یک توضیح دقیق و قابل فهم در مورد مشکلی باشد که برای مدت ها در جامعه بدون راه حل باقی مانده و یا تفسیر داده‌های درون مقاله به شکلی کاربردی و ساده برای مخاطب شود.
راه حل‌های کاربردی برای مدیران و تصمیم گیرندگان: مقالاتی که بتوانند مسیر را برای برنامه‌ریزی و سیاست گذاری مسئولان و تصمیم گیرندگان در کشورهای مختلف تسهیل کننده از جمله پژوهش‌های کاربردی محسوب می‌شوند که احتمال پذیرش و چاپ آن‌ها توسط ژورنال‌ها بسیار بالا می‌رود.
پژوهش‌هایی با تئوری و نظریه قوی: برخی از مقالاتی که در یک حوزه علمی خاص نگارش می‌شوند به دنبال توسعه و بسط دانش در آن حوزه هستند و قصد دارند ابعاد مختلف آن را مورد بررسی قرار دهند. پژوهش‌هایی که بتوانند با بیان نظریات و تئوری‌های نوین در یک شاخه علمی موجب توسعه دانش در آن حوزه شوند از شانس بالاتری برای پذیرش و چاپ برخوردار خواهند بود.
پژوهش‌هایی با تئوری و نظریه قوی: برخی از مقالاتی که در یک حوزه علمی خاص نگارش می‌شوند به دنبال توسعه و بسط دانش در آن حوزه هستند و قصد دارند ابعاد مختلف آن را مورد بررسی قرار دهند. پژوهش‌هایی که بتوانند با بیان نظریات و تئوری‌های نوین در یک شاخه علمی موجب توسعه دانش در آن حوزه شوند از شانس بالاتری برای پذیرش و چاپ برخوردار خواهند بود.
مقالاتی که در برگیرنده سوالات و فرضیات جدید هستند: همانطور که مطلع هستید، سوالات و فرضیات تحقیق موجب جهت دهی به مقاله شما شده و پاسخ به آن‌ها نتایج و خروجی پژوهش را مشخص می‌کنند. در صورتی که نویسنده مقاله بتواند سوالات و فرضیات نوینی در پژوهش خودش مطرح کند که تا پیش از این توسط کسی مورد بررسی قرار نگرفته است، می‌تواند یافته‌های جدیدی را ارائه داده و نظر داوران را برای پذیرش و چاپ مقاله جلب کند.
روش تحقیقی متناسب با موضوع و پیاده شده به شکلی صحیح: در صورتی که فرد نگارنده از روش گردآوری داده‌ها، نمونه‌گیری و یا تحلیل نامناسبی استفاده کرده باشد، نشان‌دهنده این موضوع است که تحقیق وی نتایج قابل قبول و قابل اتکایی ندارد و به‌راحتی توسط داوران ریجکت خواهد‌شد.
هماهنگی بین بخش روش تحقیق و نتیجه‌گیری: یکی از مهم‌ترین بخش‌ها در زمان نگارش مقاله علمی، بخش بحث و نتیجه‌گیری است. در این بخش پژوهشگر می‌بایست درک درستی از آمار داشته و اعداد و ارقام بدست آمده حاصل از نرم افزار آماری را به درستی تفسیر و تحلیل نماید. اگر تفسیر جداول و نمودارها به درستی انجام نپذیرد، در نهایت یافته‌های تحقیق گمراه کننده بوده و کاربردی نخواهد داشت.
ایجاد ارتباط بین نتایج تحقیق شما و پژوهش های گذشته: شاید از کنار این موضوع به سادگی گذر کرده باشید اما بیان نتایج پژوهش‌های پیشین موجب اعتبار بخشی به پژوهش شما شده و در حقیقت مهر تاییدی برای آن محسوب می‌شود. برای مثال اگر یافته‌های تحقیق شما نشان دهد که با پژوهش‌های انجام گرفته توسط چندین نویسنده دیگر در حوزه تخصصی شما مطابقت و هماهنگی دارد، در این شرایط داوران و هیئت ارزیاب در ژورنال بسیار سریع‌تر با یافته‌های پژوهش شما اعتماد کرده و مقاله به چاپ می‌رسد.
مقاله خط سیر خوبی داشته باشد: منظور از این موضوع این است که هماهنگی و انسجام خوبی بین تمامی بخش‌های مقاله از جمله ادبیات موضوع، روش تحقیق، فرضیات، بیان مسئله، نتیجه‌گیری و سوالات تحقیق وجود داشته‌باشد. همین موضوع موجب قابل فهم شدن و جلوگیری از سردرگمی مخاطب خواهد شد.
راهنمای ارسال مقاله علمی به مجلات داخلی و خارجی
یکی از اصلی‌ترین بخش‌ها در فرآیند پذیرش و چاپ مقاله مرحله‌ای است به‌نام انتخاب ژورنال هدف. انتخاب ژورنال نیاز به صرف زمان و مطالعه زیادی دارد و می‌بایست فاکتورهای مختلفی را مورد بررسی قرار دهید. از جمله این فاکتورها می‌توان مدت زمان چاپ، اعتبار ژورنال، پولی بودن یا نبودن ژورنال، کیفیت مقاله شما، ارتباط عنوان تحقیق شما با حوزه پژوهشی ژورنال و غیره اشاره کرد که در سرفصل بعدی به تفصیل در مورد آن صحبت خواهیم کرد.
اما برای افزایش شانس پذیرش و چاپ، یکی از اصول اولیه رعایت قوانین نگارشی و چاپی در ژورنال مورد نظر است. پس از اینکه ژورنال مورد نظرتان را انتخاب کردید نوبت آن رسیده است که پیش از سابمیت به بخش راهنمای نویسندگان یا Instruction For Author بروید. در واقع مقاله ما باید در چارچوب مجله هدف تنظیم شود، در غیر این صورت مقاله از جانب سردبیر برگشت داده خواهد شد. در این بخش روش فرمت بندی و نحوه آماده سازی مقاله برای سابمیت وجود دارد که به صورت دقیق تهیه و در اختیار نویسندگان قرار گرفته است.
در صورتی که بدون مطالعه این بخش مقاله خودتان را سابمیت کنید به احتمال زیاد توسط سردبیر در همان مرحله مقدماتی ریجکت می‌شود. اما برای اینکه شانس پذیرش و چاپ را بالاتر ببرید و تاثیر مثبتی بر روی سردبیر داشته باشید سعی کنید تمام دستورالعمل را به درستی اجرا کنید. دستورالعمل تنظیم مقاله شامل مواردی مثل فاصله بین خطوط، فونت نگارش، نحوه جدول بندی، نحوه صحیح رفرنس‌دهی، چگونگی آماده سازی چکیده و غیره می‌شود.
نکته مهم: سعی کنید پیش از شروع نگارش مقاله، ژورنال هدف را انتخاب کنید و از ابتدا مطالب آن را در قالب درخواستی مجله تهیه و تدوین نمایید.
صفحه عنوان
یکی دیگر از فرآیندهای ضروری قبل از سابمیت مقاله که معمولا اطلاعات مربوط به آن در بخش Instruction for Author وجود دارد، آماده سازی صفحه عنوان است. بسیاری از ژورنال‌ها قبل از سابمیت مقاله از شما درخواست می‌کنند تا یک فایل جداگانه تهیه کرده و آن را به همراه مقاله اصلی سابمیت کنید. حال این فایل جداگانه چیست و تهیه آن چه ضرورتی در فرآیند پذیرش و چاپ مقاله دارد؟. این فایل جداگانه که صفحه عنوان یا Title Page نام دارد اطلاعات کلی در مورد عنوان تحقیق و نویسندگان را به ژورنال ارائه می‌دهد. برای آماده سازی صفحه عنوان می‌بایست موضوع تحقیق را در بالای صفحه آورده و در زیر آن با فونت کوچک‌تر نام نویسندگان مقاله را به ترتیب میزان مشارکت در تحقیق بیان نمایید. پس از آن افیلیشن (Affiliation) که شامل ایمیل و رتبه علمی و دانشگاه نویسندگان است ذکر می‌شود. در بخش انتهایی و پاورقی صفحه عنوان نیز نام نویسنده مسئول یا Corresponding Author بیان خواهد شد. ضرورت تهیه صفحه عنوان (Title Page) از این جهت است که موجب می‌شود داوران اطلاعی از نام نویسندگان نداشته باشند و تعصب و پیش‌داوری در فرآیند ارزیابی آن‌ها تاثیر نگذارد و Blind Review به درستی انجام گیرد.
نکته مهم: توجه داشته باشید که پس از ارائه فایل به سردبیر ژورنال و مشخص شدن ترتیب و اسامی نویسندگان در صفحه عنوان دیگر امکان تغییر یا اضافه کردن شخص جدید به لیست نویسندگان وجود نداشته و در صورتی که بخواهید این کار را انجام دهید ممکن است فرآیند پذیرش و چاپ مقاله شما با مشکلات جدی مواجه شود.
آماده‌سازی قبل از ارسال
همواره به نویسندگان مقلات علمی که زبان اول آن‌ها انگلیسی نیست توصیه می‌شود که محتوای پژوهش خودشان را از نظر گرامر و دستور زبان بررسی کنند. یکی از عواملی که احتمال ریجکت مقاله شما را بالا می‌برد، وجود غلط‌های املایی و نگارشی زیاد در متن اصلی مقاله است که در نهایت کیفیت کار شما را زیر سوال خواهد برد. سعی کنید برای ویرایش ادبی و گرامری چند مرحله خودتان پژوهش مورد نظر را توسط نرم افزارهای ادیتور زبان انگلیسی مانند Grammarly بررسی کرده و در نهایت برای انجام اصلاحات پایانی کار را به یک فرد با تجربه و مسلط به زبان انگلیسی واگذار کنید.
تهیه نامه همراه cover letter
نامه همراه یا Cover Letter یک فایل جداگانه است که به همراه مقاله در ژورنال مورد نظرتان سابمیت شده و هدف شما از نگارش مقاله و چاپ آن را برای سردبیر ژورنال تشریح می‌کند. نامه همراه ممکن است برای برخی از ژورنال‌ها ضروری بوده و برای برخی دیگر اختیاری باشد. ولی نگارش و تهیه کاورلتر به شما کمک می‌کند که بتوانید تاثیر مثبتی بر سردبیر ژورنال گذاشته و وی را متقاعد به پذیرش و چاپ مقاله کنید. در صورتی که فرمت خاصی برای نگارش آن در ذهن ندارید می‌توانید نمونه‌های آن را مشاهده کرده و با محتوای کلی آن آشنا شوید. سعی کند قبل از نگارش سایت ژورنال را در مورد وجود یا عدم وجود یک قالب استاندارد برای نگارش بررسی نمایید.
ارسال مقاله به مجله submit
پس از انجام تمامی مراحل ذکر شده نوبت به سابمیت مقاله می‌رسد که در بیشتر ژورنال‌ها به شکل آنلاین است. در همین راستا می بایست فایل اصلی مقاله را به همراه فایل های ضمیمه در سایت ژورنال بارگزاری کنید. البته برخی از ژورنال ها برای تسریع در فرایند سابمیت ممکن است از شما درخواست کنند که فایل‌های مربوط به مقاله‌تان را از طریق آدرس ایمیل برایشان ارسال کنید. این آدرس ایمیل معمولا در بخش Instruction for Author در تمامی ژرورنال‌ها وجود دارد که نحوه صحیح سابمیت مقاله را در آن بیان می‌کنند. مراحل آنلاین سابمیت مقاله در تمامی ژورنال‌ها یکسان بوده و پس از ثبت نام اولیه می‌بایست به ترتیب نام نویسندگان، چکیده، واژگان کلیدی و در نهایت فایل‌های آماده شده را بارگزاری نمایید. پس از اتمام سابمیت مقاله به صورت آنلاین یک صفحه اختصاصی در اختیار شما قرار می‌گیرد که به واسطه آن می‌توانید، وضعیت داوری و پذیرش مقاله تان را بصورت مداوم چک کنید.
روند بررسی و داوری مقاله
یکی از استرس آورترین مراحل در چاپ مقاله مربوط به داوری و اعلام نتیجه آن می‌شود. حال که مقاله خودتان را با موفقیت سابمیت کرده‌اید نوبت آن رسیده که منتظر پاسخ ژورنال بمانید. فرآیند پیدا کردن داور و بررسی مقاله ممکن است بسته به ژرونال‌های مختلف و سطح کیفی و علمی آن‌ها بین 1 تا 6 ماه به طول بیانجامد و حتی در شرایط معدودی نیز مشاهده شده که داور برای ارزیابی مقاله شما پیدا نمی‌شود. توجه داشته باشید که تعداد ژورنال‌های معتبری که فرآیند داوری و اعلام نتیجه آن‌ها کمتر از یک ماه زمان می‌برد بسیار انگشت شمار بوده و معمولا پر هزینه هستند. بنابراین سعی کنید در مورد داوری مقاله صبور باشید و در صورتی که فرآیند داوری مقاله بیشتر از زمان یاد شده به طول انجامید حتما با سردبیر ژورنال تماس بگیرید.
نتایج داوری مقالات معمولا چهار حالت کلی را شامل می‌شوند: (1) ریجکت (Reject): مقاله شما از نظر محتوایی و کیفیت قابلیت لازم برای چاپ در ژورنال مورد نظر را ندارد، (2) پذیرش با اصلاحات زیاد (Accept with major revise): مقاله شما از نظر محتوایی و کیفی قابلیت چاپ را دارد ولی نیاز به اعمال تغییرات اساسی در ساختار و چهارچوب کلی تحقیق وجود دارد، (3) پذیرش با اصلاحات کم (Accept with minor revise) مقاله شما کیفیت بسیار مناسبی دارد اما نیاز است که تغییرات اندکی در آن اعمال شود و (4) پذیرش (Accept) مقاله شما کاملا مناسب و آماده چاپ است.
زمان داوری
زمان داوری در ژورنال‌های مختلف متفاوت بوده و نباید آن را با پذیرش و چاپ اشتباه گرفت. معمولا ژورنال‌های ISI و ژورنال‌های زیر مجموعه امرالد (Emerald)، الزویر (ٍElsevier)، تیلور اند فرانسیس (Taylor and Francis) و غیره زمان داوری بسیار طولانی و معمولا دقیقی دارند. این ژورنال‌ها حتی پس از داوری زمان زیادی را صرف آماده سازی برای چاپ مقاله می‌کنند که به طور کلی فرآیند داوری و چاپ مقاله ممکن است یک سال به طول بیانجامد. بسیاری از ژورنال‌ها بعد از چاپ یک مقاله در بخش ابتدایی آن اطلاعاتی را در مورد زمان سابمیت مقاله، زمان داوری و زمان چاپ قرار می‌دهند تا نویسندگان قبل از سابمیت مقاله با فرآیند پذیرش و چاپ در ژورنال مورد نظر آشنا شوند.
سرنوشت مقاله پس از داوری
مقاله ما پس از داوری در اختیار سردبیر قرار می‌گیرد. سردبیر، محوری‌ترین نقش را در تصمیم گیری‌ها بر عهده دارد. وضعیت مقاله پس از تصمیم سردبیر معمولاً به یکی از صورت‌های زیر خواهد بود:
- پذیرش برای چاپ
مقاله ما پس از داوری در اختیار سردبیر قرار می‌گیرد. سردبیر، محوری‌ترین نقش را در تصمیم گیری‌ها بر عهده دارد. وضعیت مقاله پس از تصمیم سردبیر معمولاً به یکی از صورت‌های زیر خواهد بود:
- پذیرش برای چاپ
- پذیرش برای چاپ پس از اصلاحات جزئی
- پذیرش برای چاپ پس از اصلاحات کلی
- بررسی مجدد احتمالی برای چاپ پس از اصلاحات اساسی
- بررسی احتمالی برای چاپ در قالب نامه به سردبیر یا گزارش کوتاه
- غیر قابل چاپ
اصلاح و بازبینی
مجلات خارجی عمدتاً پس از گذشت 6–3 ماه جواب پذیرش، نیاز به اصلاح یا رد مقاله را پس از بررسی توسط داوران ارائه می‌کنند. ممکن است مقاله ما بدون هیچ‌گونه نیاز به تغییر مورد پذیرش قرار گیرد، امااین اتفاق کمتر رخ می‌دهد. اکثر موارد به بازبینی و اصلاح مقاله نیاز پیدا می‌کنیم. به این مفهوم که سردبیربا اعلام پذیرش مشروط مقاله، از ما می‌خواهد تغییرات جزئی یا کلی را که براساس نظرات داوران برای ما فهرست گردیده است در مقاله اِعمال کنیم تا مقاله ما مجدداً بررسی شود.
مجلات خارجی عمدتاً پس از گذشت 6–3 ماه جواب پذیرش، نیاز به اصلاح یا رد مقاله را پس از بررسی توسط داوران ارائه می‌کنند. ممکن است مقاله ما بدون هیچ‌گونه نیاز به تغییر مورد پذیرش قرار گیرد، امااین اتفاق کمتر رخ می‌دهد. اکثر موارد به بازبینی و اصلاح مقاله نیاز پیدا می‌کنیم. به این مفهوم که سردبیربا اعلام پذیرش مشروط مقاله، از ما می‌خواهد تغییرات جزئی یا کلی را که براساس نظرات داوران برای ما فهرست گردیده است در مقاله اِعمال کنیم تا مقاله ما مجدداً بررسی شود.
در این صورت معمولاً یک بازه زمانی برای ما تعیین می‌گردد تا اصلاحات مورد نظر را انجام دهیم. اگر مدت زیادی از زمان ارسال‌مقاله می‌گذرد، مراجع آن را به روز کنیم. حتی‌المقدور سعی کنیم کار اصلاح را پیش از تمام شدن فرصتی که در اختیارمان گذاشته شده به پایان رسانیم. چنانچه در مورد خاصی، اصلاح آن‌گونه که مورد نظر مجله است ممکن نیست، می‌توانیم با سردبیر مکاتبه کنیم و دلایل خود را در این باره ذکر نماییم. پس از اتمام کار، مجدداً مقاله‌مان را با فرض اینکه از نو آن را نوشته‌ایم، مورد بررسی قرار دهیم و پس ازکسب اطمینان از اصلاح کلیه موارد اشاره شده از سوی داوران، آن را ارسال نماییم.
پذیرش و چاپ مقاله
پس از آن که مقاله ما مورد پذیرش قرار گرفت، به خودمان تبریک بگوییم. اعتماد به نفس ارزشمندی که به دست آورده‌ایم را به عنوان نیروی محرکه پژوهش‌های بعدی‌مان حفظ کنیم، اما هرگز دچار غرور نشویم. روزانه مقالات صدها محقق مانند ما در سراسر جهان پذیرش می‌شوند. پس از پذیرش مقاله و پیش از چاپ آن، ویرایش نهایی انجام می‌شود که گستردگی آن در مجلات مختلف متفاوت است. این ویرایش شامل غلط گیری املایی، اصلاح علائم نقطه گذاری، روان سازی جملات، رفع ابهامات گـرامری، و بررسی بخش‌هایی است که احتمال خطا در آن‌ها زیاد است. (چکیده، قسمت‌های آماری،شکل‌ها، جدول‌ها و مراجع)
پس از آن که مقاله ما مورد پذیرش قرار گرفت، به خودمان تبریک بگوییم. اعتماد به نفس ارزشمندی که به دست آورده‌ایم را به عنوان نیروی محرکه پژوهش‌های بعدی‌مان حفظ کنیم، اما هرگز دچار غرور نشویم. روزانه مقالات صدها محقق مانند ما در سراسر جهان پذیرش می‌شوند. پس از پذیرش مقاله و پیش از چاپ آن، ویرایش نهایی انجام می‌شود که گستردگی آن در مجلات مختلف متفاوت است. این ویرایش شامل غلط گیری املایی، اصلاح علائم نقطه گذاری، روان سازی جملات، رفع ابهامات گـرامری، و بررسی بخش‌هایی است که احتمال خطا در آن‌ها زیاد است. (چکیده، قسمت‌های آماری،شکل‌ها، جدول‌ها و مراجع)
در دفتر سردبیری برخی مجلات، برطرف سازی این گونه اشکالات به ویراستارفنی سپرده می‌شود.پس از این مرحله، نسخه آماده برای چاپ مقاله در اختیارمان قرار می‌گیرد تا برای آخرین بار بررسی ونهایتاً آن را تأیید کنیم. در این مرحله، مقاله‌ما حتی به لحاظ صفحه آرایی، مانند نسخه‌ای است که درمجله چاپ خواهد شد.
باید تک تک لغات را آرام و بسیار دقیق بخوانیم تا کلیه غلط‌های تایپی احتمالی را،به ویژه در جدول‌ها پیدا کنیم. چنانچه اشتباهی در نسخه چاپ شده در مجله یافت شود، مسئولیت آن تماماً بر عهده خودمان خواهد بود. در این مرحله مجاز نیستیم تغییرات عمده‌ای ایجاد کنیم. حداکثر می‌توانیم یک یا دو کلمه را تغییر دهیم. برخی از مجلات دستورالعمل‌های خاصی برای اصلاح نسخه پیش ازچاپ مقاله دارند که باید به آن‌ها دقیقاً عمل کنیم.
رد شدن مقاله Reject
مقاله ما ممکن است بدون داوری و مستقیماً از جانب سردبیر رد شود. رد شدن سریع مقاله علل مختلفی دارد و همواره به معنای کم ارزش بودن مقاله‌ما نیست. ممکن است مقاله اصلاً در حیطه علمی موردعلاقه آن مجله نباشد. این مشکل به ویژه در مورد مجلات تخصصی و فوق تخصصی پیش می‌آید که علاقمند به چاپ موضوعات خاصی هستند.
مقاله ما ممکن است بدون داوری و مستقیماً از جانب سردبیر رد شود. رد شدن سریع مقاله علل مختلفی دارد و همواره به معنای کم ارزش بودن مقاله‌ما نیست. ممکن است مقاله اصلاً در حیطه علمی موردعلاقه آن مجله نباشد. این مشکل به ویژه در مورد مجلات تخصصی و فوق تخصصی پیش می‌آید که علاقمند به چاپ موضوعات خاصی هستند.
البته این احتمال نیز وجود دارد که سردبیر به دلیل کهنه وتکراری بودن موضوع مقاله آن را رد کرده باشد. رعایت نکردن نکاتی که هنگام تنظیم نامه همراه و بخش‌های مختلف مقاله گفته شد نیز در رد شدن مقاله بی‌تاثیر نیست. اگر مقاله ما پس از بررسی توسط داوران و جمع‌بندی نظرات آن‌ها مردود تشخیص داده شود، سردبیر درقالب یک نامه محترمانه ضمن اعلام این مطلب، نظرات داوران را به ما منعکس می‌کند. قبل از تلاش مجدد نظرات داوران را به دقت بررسی کنیم و آن‌ها را در مقاله‌مان اعمال کنیم.
داوران بدون اینکه نیاز باشد از آن‌ها تشکر کنید، مقاله ما را خوانده‌اند و عیب و ایرادات آن‌را گرفته‌اند. از این بابت خوشحال باشیم و بدانیم که در صورت ارسال مجدد به مجله دیگر، شانس چاپ مقاله مان بیشتر می‌شود. حتی توصیه می‌شود چنانچه زمان به ما اجازه می‌دهد، ابتدا مقاله‌مان را برای مجله‌ای که عامل تأثیر نسبتاً بالایی دارد و هر مقاله آن توسط چند داور بررسی می‌شود، بفرستیم تا از جانب داوران مورد بررسی قرار گیرد، آنگاه (به شرطی که سریعاً رد نشده باشد) با اعمال نظرات ارائه شده از سوی داوران، مقاله را برای مجله‌ای با عامل تأثیر کم‌تربفرستیم.
این کار، شانس پذیرش را افزایش می‌دهد. نوشتن نامه به سردبیر با هدف عوض کردن تصمیم و یا اعتراض نسبت به نظر داوران، معمولاً مشکل را حل نمی‌کند و به اعتبار ما نیز لطمه می‌زند. چنانچه حدس می‌زنیم داور مربوطه در چندین مورد دچار اشتباه شده یا گمان می‌کنیم سوء تفاهم کوچکی پیش‌آمده است، می‌توانیم نامه محترمانه‌ای به سردبیر بفرستیم و استدلال خود را مطرح کنیم. ما مجاز هستیم هر زمان که صلاح بدانیم، مقاله‌ای را که ارسال کرده‌ایم، با ارسال یک نامه به سردبیرباز پس بگیریم، هرچند این کار اعتبار ما را نزد مجله مورد نظر مخدوش می‌کند.
- ۰ ۰
- ۰ نظر
آزمون LSAT