سه شنبه ۱۱ اردیبهشت ۰۳ | ۱۲:۴۸ ۱۹ بازديد
سرقت علمی کلمه‌ای است که همیشه در بین محققان و دانشجویان مطرح می‌شود، اما این واژه به چه معناست؟ چرا محققان سرقت علمی می‌کنند؟ و مهم‌تر از آن تعریف سرقت علمی چیست؟ سرقت علمی عمل کپی کردن یا به اشتراک گذاشتن کار شخص دیگری به‌عنوان اثر شماست. این به‌عنوان یک عمل بد و غیراخلاقی طبقه‌بندی می‌شود که می‌تواند شما را به دردسرهای زیادی بیندازد. سرقت علمی، به‌عنوان یک کلمه، از «پلاژیوم» که در لاتین به معنای آدم‌ربایی است، سرچشمه می‌گیرد. سرقت ادبی، در اصل، دزدیدن کار شخص دیگری و استفاده از آن به‌عنوان کار خود است. در ادامه انواع مختلف سرقت ادبی، چرایی وقوع آن و عواقب سرقت علمی را بر روی محققان و متخصصان بیان می‌شود. موارد زیر برای درک بهتر از سرقت علمی که باید به آن توجه کنید بیان‌شده است. مقدمه سرقت علمی جرم است! همان‌طور که در فرهنگ لغت آنلاین Merriam-Webster تعریف‌شده است، سرقت علمی عمل دزدیدن ایده‌ها یا کلمات دیگران و ادعا کردن آن‌ها به‌عنوان کار شما است. سرقت علمی استفاده از تولیدات دیگران (ویدیو، قطعه موسیقی، عکس، متن و غیره) بدون ذکر منبع است. سرقت علمی زمانی اتفاق می‌افتد که شخصی ایده یا محصولی را که از منبع موجود ارائه‌شده است را به‌عنوان محصول جدید ارائه می‌کند. سرقت علمی یک عمل دزدی و کلاه‌برداری است. اعمال سرقت علمی شامل موارد زیر است: • تبدیل کردن کار دیگران به‌عنوان کار خود • کپی کردن کلمات یا ایده‌ها از شخص دیگری بدون ذکر منبع • عدم قرار دادن یک نقل‌قول در علامت نقل‌قول • ارائه اطلاعات نادرست در مورد منبع نقل‌قول • کپی کردن ساختار جمله حتی با تغییر کلمات بدون ذکر منبع آن • کپی کردن کلمات یا ایده‌های زیادی از یک منبع که اکثریت کار شما را تشکیل می‌دهد، چه منبع را ذکر کنید یا نه! برای اطمینان از اینکه مقاله شما عاری از سرقت علمی است، وقت بگذارید و این چهار مرحله را دنبال کنید:
• منابعی را که برای انجام تحقیقات خود استفاده می‌کنید، یادداشت کنید.
• از منابع خود نقل‌قول کنید.
• نویسنده اصلی را در فهرست استناد و مرجع درون‌متنی درج کنید.
• قبل از ارسال کار خود از یک بررسی‌کننده سرقت علمی استفاده کنید.
سرقت علمی چه زمانی و چرا اتفاق می‌افتد؟ شاید تعجب‌آور باشد که بدانید همه افرادی که دستبرد به سرقت علمی می‌زنند قصد انجام این کار را ندارند. دانشجویان و متخصصان همگی می‌توانند بدون اینکه متوجه شوند در دام سرقت علمی بیفتند. یکی از مقصران اصلی، تأثیرات تحقیقات و یادداشت‌برداری نادرست است. آیا مزایای سرقت علمی ارزش انجامش را دارد؟ در ابتدا باید ببینیم آیا سرقت علمی مزیتی دارد یا خیر! ما فرض می‌کنیم یکی از مزایای سرقت ادبی، زیادشدن تعداد مقالات شما باشد، چون درصورتی‌که بخواهید داشته‌های خود را جمع‌آوری کنید فقط یک مقاله بتوانید بنویسید اما با سرقت علمی می‌توانید داشته‌های خود را زیاد کرده و چند مقاله بنویسید.
خب، حالا باید بدانید که سرقت علمی عواقبی دارد، ازجمله پیامدهای دانشگاهی. در طول دوران تحصیلی خود، اگر مشخص شود که گزارش، مقاله یا مطالبی که با نام خودتان ارائه دادید شامل سرقت علمی می‌باشد، معلمان و اساتید آن را در پرونده شخصی شما قرار می‌دهند و معمولاً به کمیته‌های علمی مربوطه اطلاع می‌دهند که می‌توانند عواقب بدی برای شما داشته باشد. به‌علاوه، اگر در دنیای دانشگاهی سرقت علمی را امتحان کنید، نه تنها اساتید، دیگر به شما اعتماد نخواهند کرد و اعتبارتان زیر سؤال نرود، بلکه دوستانتان هم ممکن است دیگر به شما اعتماد نکنند. سرقت علمی تصادفی - بدون قصد کپی هنگام کار بر روی یک مقاله دانشگاهی، دانشجویان گاهی اوقات صدها، یا هزاران صفحه یادداشت می‌نویسند که اگر این یادداشت‌ها سازمان‌دهی نشده باشد، می‌توانند خیلی سریع به مشکل بخورند و خود را در معرض مجازات سرقت علمی قرار دهند.
یادداشت‌برداری یک ایده عالی، کم‌هزینه و آسان است، اما مسئله اینجاست که بعد از مدتی یادتان نمی‌آید این یادداشت‌ها از کجا آمده است و ممکن است از آن‌ها به‌عنوان مطالب خود استفاده کنید که خب اینجا یک سرقت علمی تصادفی به وجود می‌آید. همچنین سوءتفاهم‌های خاصی در مورد سرقت علمی وجود دارد. برخی از دانشجویان این تصور را دارند که فقط در برخورد با نقل‌قول‌های مستقیم نیاز به استناد دارند، اما باید بدانید که این نادرست است. هنگام ذکر نقل‌قول‌ها، برای هرگونه اطلاعاتی که خلاصه یا بازنویسی شده باشد به استناد نیاز دارید. اگر تنها همین یک نکته را به خاطر بسپارید، می‌توانید از انبوهی از مشکلات سرقت علمی جلوگیری کنید.
همچنین قوانین کپی‌رایت نیز وجود دارد. با توجه به این قوانین، می‌توانید از کار یک نفر نقل‌قول کنید، اما فقط درصورتی‌که منبع را ذکر کنید. اگر سخنان کسی را بدون توجه به اینکه مال شما نیست کپی کنید و سپس آن را به‌عنوان کار یا سخن خودتان بفرستید، درواقع یک جرم کیفری مرتکب شده‌اید. به خاطر داشته باشید که چیزی به نام سرقت علمی تصادفی وجود دارد. این به دلیل وجود انبوهی از مقالات، منابع و مطالبی است که در اینترنت وجود دارد. به دلیل وجود آن‌ها، سرقت ناخواسته بسیار آسان اتفاق می‌افتد.
وقتی در حال جمع‌آوری مطالب تحقیقی خود هستید، ممکن است ناخواسته چیزی را دوست داشته باشید و از آن استفاده کنید. که خود ممکن است منبع نادرستی را ذکر کرده باشد و شما با ذکر منبع اشتباه به‌صورت ناخواسته، یک مورد سرقت علمی تصادفی مرتکب شوید. سرقت علمی عمدی - به دلیل اشتباه درحالی‌که ما اذعان می‌کنیم برخی از دانشجویان به‌طور تصادفی در دام سرقت علمی می‌افتند، برخی دیگر از دانشجویان با درک کامل از سرقت ادبی، آن را انجام می‌دهند که در گام اول تصور می‌کنند زرنگی کرده‌اند، اما درنهایت باعث می‌شود در دانشگاه گرفتار شوند؛ شاید بپرسید چرا باید یک نفر با آگاهی این کار را انجام دهد، خب، مانند هر چیز دیگر در امور زندگی، دلایل متعددی برای این امر وجود دارد، یکی مدیریت ضعیف زمان است.
مقاله‌نویسی اصولی به زمان زیادی نیاز دارد. برای برخی، کپی کردن کار شخص دیگری تنها راه تضمین موفقیت است. اگر شما دانشجویی هستید که همیشه نمرات بالایی داشته‌اید، اما بعد از اتفاقی در زندگی شخصی شما، نمراتتان افت کرده و دیگر دانشجوی سطح بالایی نبودید. در این شرایط سرقت علمی می‌تواند به‌عنوان یک‌راه حل سریع دیده شود. اگرچه بسیار زیرکانه به نظر می‌رسد، اما واقعیت چیز دیگری است، بهتر است بدانید که برخی از دانشجویان واقعاً به خاطر سرقت علمی از دانشگاه اخراج شده‌اند.
دانشجویان پرمدعا در میان ما ممکن است واقعاً از سرقت علمی به‌عنوان یک راه‌حل برای پر کردن نواقص مقاله‌ای که در حال حاضر می‌نویسند از سرقت علمی استفاده کنند و هرگز احساس نمی‌کنند که به جرم سرقت علمی به دام بیفتند. آن‌ها احساس شکست‌ناپذیری می‌کنند، تصور می‌کنند که اساتیدشان صدها مقاله برای خواندن دارند و احساس می‌کنند که چند پاراگراف کپی شده یا نقل‌قول‌های ازدست‌رفته را نمی‌بینند. بااین‌حال، خبر بد برای آن‌ها استفاده از جستجوگر سرقت علمی آنلاین است، آن‌ها احتمالاً میزان سرقت را شناسایی خواهند کرد و درنهایت دانشجو با عواقب سرقت علمی روبرو می‌شود.
- ۰ ۰
- ۰ نظر
آزمون LSAT